Με φόντο τη Θεσσαλονίκη στις
αρχές του Σεπτέμβρη,η Βίκυ Κλεφτογιάννη μας αφηγείται 14 διαφορετικές
ιστορίες,14 ζωές ανθρώπων-κι όχι μόνο-που τοποθετούνται σε διάφορα σημεία της
πόλης.
Κάποιες με φανερά χιουμοριστική και εύθυμη διάθεση κι άλλες που επιφέρουν
συγκίνηση.Όλες τις μαζεύει ένα παιδί με ποδήλατο στην καθιερωμένη του βόλτα,τις
ενώνει,σαν κομμάτια ενός παζλ,και μας τις παρουσιάζει μέσα απ'τα δικά του μάτια.
Κάθε ιστορία έχει κάτι να σου
πει.Κάθε ιστορία σου περνά,με το δικό της τρόπο,ένα διαφορετικό αίσθημα και
σίγουρα έχει τη δύναμη να σε αγγίξει.Πρόκειται,επίσης,για μια άκρως γοητευτική
περιγραφή του αστικού τοπίου που περικλείει όλες τις ιστορίες,όλες τις ζωές που
ξεδιπλώνονται στις σελίδες,μετατρέποντάς το σ' έναν κρυφό ήρωα ο οποίος με τον
τρόπο του επηρεάζει τις ζωές αυτές.Ένας,ακόμη,λόγος που μ'έκανε να αγαπήσω τη
συγκεκριμένη συλλογή διηγημάτων είναι πως μου θύμισε το όμορφο εκείνο δέσιμο
του ανθρώπου μ'έναν τόπο,μια "πατρίδα" που για τον καθένα παίρνει
διαφορετική μορφή.Στα δικά μου μάτια,η ακραιφνής αγάπη γι'αυτήν την πατρίδα
είναι η πραγματική πρωταγωνίστρια στις σελίδες του βιβλίου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου