Η κραυγή | Μενέλαος Πριμεράκης

Και όμως υπάρχεις.

Δευτερόλεπτα πριν σε αφήσω, ανακάλυψα την πλάση των δυνατοτήτων σου.

Των απίστευτων δυνάμεων που γεννάνε το μέλι μέσα στο σκήπτρο.

Την πνοή στην τελευταία μας συνάντηση.

Δεν σε ήξερα τότε.

Το μόνο που αναγνώρισα ήταν τα μάτια σου.

Ένα ατελείωτο λιβάδι αγωνίας και ποταμών αγάπης...μέσα σε μία στιγμή...

Την στιγμή της κραυγής σου.