Απόψε η νύχτα | Έλλη Πράντζου

Ξέρεις τι μου θυμίζει απόψε η νύχτα;
Κάτι ασπρόμαυρες φωτογραφίες
τραβηγμένες από χέρι εφήβου
την ώρα που κάποιος φίλος
άφησε τον καπνό του τσιγάρου
να θολώσει τη θέα
για να δηλώσει τον έρωτα.

“Μου λείπει, γαμώτο”
φωνάζουν τα φώτα της πόλης
καθώς απλώνονται κάτω από τα πόδια τους.
Μου λείπει ένα τότε
που αντί για σένα, φίλε, είχα δίπλα μου εκείνη
και την κράταγα αγκαλιά.

Ξέρεις τι άρωμα έχει απόψε η νύχτα;
Εκείνο που σε κατέκλυσε τη δεύτερη φορά που τη φίλησες
κι εσύ δεν άντεξες και ρώτησες ποιο είναι
Σκεφτόσουν να το αγοράσεις όταν θα την έχανες
για να ψεκάζεις το δωμάτιο
προσπαθώντας να κάνεις παρουσία το κενό.
Βλέπεις, ποτέ σου δεν πίστεψες στο “για πάντα”.

Ξέρεις τι γεύση έχει απόψε η νύχτα;
Λευκό κρασί και μαστούρα
σαν όλα εκείνα που πίνατε μαζί
όσες φορές βρισκόσασταν στα κρυφά
και σαν κλισέ κατάσταστη του έρωτα
πάγωνε ο χρόνος.

Ξέρεις ποιον στίχο μου θύμισε απόψε η νύχτα;
“Κάτω απ' τον μαύρο ουρανό είπαμε χίλια μυστικά”
για όλα εκείνα που μοιραστήκατε μόνο με τα μάτια
κι έγιναν οι επιθυμίες σας πραγματικότητα
και σας έκαψαν.