"Την παιδική λαστιχένια μπάλα την οποία ο θείος και η θεία του είχαν φέρει δώρο από τη μακρινή Ουγγαρία ανακαλεί στην ηχογραφημένη συζήτησή μας ο Δημήτρης Βολοβότσης. Επρόκειτο, σύμφωνα με τον ίδιο, για μια πλαστική μπάλα παιχνιδιού τρομερής ποιότητας, αφού ούτε να σκάσει ούτε να ξεφουσκώσει ούτε τίποτα, την οποία καταχάρηκε επιτυγχάνοντας να τη διατηρήσει στην κατοχή του γερή αρκετά χρόνια. Το ζευγάρι δώρισε το συγκεκριμένο παιχνίδι στον ηλικίας οκτώ ετών τότε γιο του ανιψιού τους Θανάση την πρώτη και μοναδική φορά κατά την οποία κατάφερε να επισκεφθεί προσωρινά την Ελλάδα, το 1977. Το ταξίδι τους μάλιστα εκείνο, συναντώντας στο στάδιο του σχεδιασμού του ακόμα, σύμφωνα με την εφημερίδα Ριζοσπάστης της 29ης Μαρτίου του ίδιου έτους, σοβαρά εμπόδια, αντιμετώπισε τον κίνδυνο να μην πραγματοποιηθεί : Παλιότερα διευθυντής τοῦ σχολειοῦ ἧταν ὁ δάσκαλος Βαγγέλης Βολοβότσης. Τώρα εἷναι συνταξιοῦχος, ἀφοῦ 25 χρόνια ἀφιέρωσε ὃλες του τις δυνάμεις στην πατριωτική ἀγωγή τῶν παιδιῶν μας. Ξέρεις ποιό ἦταν το ἀντάλλαγμα; Οἱ ἑλληνικές ἀρχές ἀπόρριψαν την αἳτησή του για μια ἃδεια ἑπίσκεψης στην πατρίδα!... αναφέρει στον απεσταλμένο της εφημερίδας ο Γιώργος Λάζος (1928-1990), ένας από τους πρώτους ΄Ελληνες πολιτικούς πρόσφυγες οι οποίοι είχαν ήδη από το 1950 εγκατασταθεί - κτίζοντας το στην κυριολεξία από τα θεμέλια - στο μετέπειτα χωριό Μπελογιάννης. Χάρη όμως στη διαμεσολάβηση ενός χουντικού στρατηγού αλλά καλού ανθρώπου, γνωστού της μικρότερης αδελφής της Ευανθίας Λίτσας Μπουζούδη (γέν. 1932), η άδεια από το ελληνικό κράτος παραχωρήθηκε εντέλει και το ζευγάρι ευτύχησε να εκπληρώσει την επιθυμία του. Στην ολιγοήμερη εκείνη - και προφανώς συναισθηματικά φορτισμένη - επίσκεψή τους στην πατρίδα - είχαν περάσει και από το Τυχερό, όπου η ανιψιά τους Ελένη Δουτσίνη, εκτιμώντας ότι το κρέας δεν ήταν το έδεσμα το οποίο πρωτίστως τους είχε λείψει τόσα χρόνια στην Ουγγαρία, τους έκανε το τραπέζι με έναν εβρίτικο γουλιανό ίσαμε ένα αρνί, τον οποίο ο σύζυγός της Χρήστος (γέν.1944) είχε προνοήσει να παραγγείλει και επιτύχει να προμηθευτεί τελικά από κάποιον ντόπιο ψαρά του ποταμού."
σελ. 105-106
Τυχερό, Κώστας Καβανόζης, Εκδόσεις Πατάκη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου