Μια μέρα στον πεζόδρομο
αντίκρυ στον λασπόδρομο
συνάντησε το ψέμα την αλήθεια
εγκάρδια συστήθηκαν
οι κόλακες πτοήθηκαν
μην τύχει και αλλάξουνε συνήθεια.
Στο πόδι συζητήσανε
για χίμαιρες μιλήσανε
μα πήγαν την κουβέντα παραπέρα
στου χρόνου τα χαλάσματα
σε ανώφελα περάσματα
στα πλοία που ναυάγησαν σε ξέρα.
Το ψέμα χαμογέλασε
και η αλήθεια γέλασε
ψάχνει φτερά στ’ αστέρια να πετάξει
ο δρόμος πισωγύρισε
τ’ αχνάρια μας ξεκλήρισε
κι ας ήτανε τα λόγια από μετάξι.
Στα μάτια κοιταχτήκανε
θερμά χαιρετηθήκανε
κι αντίθετες χαράξανε πορείες
από τη μια τα τραύματα
να περιμένουν θαύματα
κι από την άλλη κούφιες ιστορίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου