Η ιδέα μιας αλλαγής του κόσμου προς το καλύτερο,μια ματιά αισιόδοξη όσο και απαραίτητη,υπήρχε πάντα στις καρδιές ορισμένων ανθρώπων μέσα στους αιώνες.Κάποιοι μνημονεύονται ακόμα με διθυράμβους γι'αυτή τους την ιδέα,άλλοι υπήρξαν-και ενδεχομένως παραμένουν-λοιδορούμενοι. Ο καθένας τους αφήνει το αποτύπωμά του-προσωπικό και μοναδικό-περνάει και φεύγει χωρίς να χαθεί,όμως,ποτέ.
Δεν χρειάζονται πολλά,ποτέ δεν χρειάστηκαν.
(Ας σταματήσουμε για λίγο κι ας κοιτάξουμε στον καθρέφτη...)
Οι λέξεις κι οι ιδέες θα αλλάξουν τους ανθρώπους.Εκείνοι με τη σειρά τους θα πάρουν στις πλάτες τους την ευθύνη μιας αλλαγής που ο κόσμος έχει τεράστια ανάγκη.Μη γελιόμαστε.
"Η ποίηση,η ομορφιά,ο ρομαντισμός,η αγάπη είναι αυτά για τα οποία μένουμε ζωντανοί",συνεχίζοντας τον θαυμάσιο μονόλογο.Πράγματι.Και εδώ,στα δικά μου τουλάχιστον μάτια,μέσα στη λέξη "ποίηση" δεν κρύβονται μόνο τα λόγια των ποιητών,αλλά κάθε τέχνη και κάθε έργο αυτής που μπορεί να γίνει χρήσιμο για τον άνθρωπο και την ψυχή του.Έτσι,λοιπόν,οι λέξεις κι οι ιδέες,που λειτουργούν σαν σύμβολο,έχουν τη δύναμη να αλλάξουν τα πάντα και να μας κρατήσουν ζωντανούς.
Τώρα ας ξανακοιτάξουμε τον καθρέφτη:Δεν είμαστε ίδιοι πια.Η ποίηση,οι "λέξεις κι οι ιδέες" μας άλλαξαν.Αλλά είμαστε ακόμη στα μισά του δρόμου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου