Η Μπόρα | Σοφία Ιττέ

Σύννεφα γκρίζα που όλο πυκνώνουν…

 Άρχισε πάλι το ψιλόβροχο…

Αραιές σταγόνες που καθώς σε ακουμπάνε σε προειδοποιούν ευγενικά για αυτό που έρχεται…
Τα συναισθήματα άρχισαν να γίνονται πικρόγλυκα και το χαμόγελο μαζεμένο και κοφτό. Λένε ότι η βροχή ξεπλένει το μέσα μας εάν σηκώσουμε το κεφάλι και κοιτάξουμε προς τα πάνω… Λένε ότι η βροχή σε κάνει να μαζεύεσαι και να κουλουριάζεσαι… Το τι θα επιλέξουμε, όμως, είναι αυτό που θα μας ακολουθήσει, που θα μας οδηγήσει…

Ξεκίνησε η μπόρα! Φοβήθηκα αρχικά να βγω έξω… Μαζεύτηκα. Κουλουριάστηκα. Έκλαψα. Πόνεσε το μέσα μου. Και η μπόρα γινόταν ολο και πιο δυνατή! Τα σύννεφα έγιναν σχεδόν μαύρα. Σκοτείνιασαν όλα και κουλουριαζόμουνα ακόμα πιο πολύ. Δεν υπήρχε τρόπος διαφυγής. Το μυαλό εγκλωβισμένο και η ψυχή ματωμένη, να θρηνεί ασταμάτητα… Το σώμα μουδιασμένο και το βλέμμα χαμένο… Όμως, όλα είναι θέμα επιλογών!
 Είμαστε οι επιλογές μας!

Σε αυτό το σημείο που νιώθεις αβοήθητη, ανίκανη για το οτιδήποτε, ευάλωτη όσο ποτέ, σε αυτό ακριβώς το σημείο χρειάζεσαι το χέρι που θα σε σπρώξει έξω στην μπόρα.
Εκεί έξω, μέσα στις πυκνές άγριες στάλες που θα πέφτουν δυνατά πάνω σου…
 Εκεί έξω, μέσα στον αέρα που θα λυσσομανάει πάνω σου…

Εκεί έξω, που θα ανοίξεις τα χέρια, θα σηκώσεις το κεφάλι και θα δεχτείς την μπόρα πάνω σου! Θα νιώσεις να ξεπλένει το πόνο μέσα σου μέχρι που θα γίνει ένα με εσένα!
Πόσο τυχερή είμαι, πόσο πλούσια νιώθω που έχω δίπλα μου ανθρώπους που δένουν με ευγενικό και περίτεχνο τρόπο τα χέρια τους γύρω μου, γεμίζοντας τη ψυχή μου με αγάπη, θαλπωρή, δύναμη. Πόσο σημαντικό είναι που με σπρώχνουν έξω στη μπόρα λέγοντας μου ΄΄Μη φοβάσαι, θα τα καταφέρεις!΄΄

Δε κουλουριάζομαι πλέον!
Τη δέχομαι και γίνομαι ένα με αυτήν!
Δε τη φοβάμαι πια!

Ανοίγω τα χέρια μου και αποδέχομαι τις δυνατές στάλες σαν εμπειρία. Τον άνεμο της σαν συμβουλή. Μέσα από την μπόρα γίνομαι πιο δυνατή, πιο σοφή, πιο ευγνώμων. Μέσα από την μπόρα μαθαίνω να κάνω σταθερά βήματα προς τα εμπρός. Μέσα από την μπόρα απολαμβάνω στο μέγιστο τη ζεστασιά του ήλιου.

Γιατί μετά από κάθε μπόρα έρχεται η λιακάδα!

Γιατί μετά από κάθε μπόρα το χαμόγελο μας είναι πιο ζεστό και αγνό από οποιαδήποτε άλλη στιγμή!

 Γιατί η μπόρα είναι ένα μάθημα ζωής!

Το τι θα κάνουμε; Μόνο εμείς το επιλέγουμε!