Ακόμη ένας χρόνος φεύγει. Λίγες μέρες μόνο έμειναν και θα τον αποχαιρετήσουμε κι αυτόν όπως και τόσους άλλους. Ακόμη ένας χρόνος που μας έβρισκε μια μαζί και μια χώρια. Ακόμη ένας χρόνος που μαζί δεν κάναμε και χώρια δεν μπορούσαμε. Έτσι ήταν πάντα η σχέση μας. Έντονη από κάθε άποψη. Ακόμη κι όταν ήμασταν χώρια.
Κάθε χρόνος που τελειώνει με βρίσκει να κάνω απολογισμούς και υπολογισμούς, να σκέφτομαι ποιοι έμειναν και ποιοι την έκαναν. Τι πέτυχα και που απέτυχα. Αν έκανα ένα βήμα μπροστά ή πήγα δέκα πίσω. Έχω την αίσθηση πώς όσο μεγαλώνουμε τόσο πιο γρήγορα περνάνε τα χρόνια. Δεν προλαβαίνουμε να ζήσουμε όπως θα θέλαμε ούτε να υλοποιήσουμε πάντα όλους τους στόχους που θέσαμε. Κάθε χρόνος αφήνει μια γεύση μέσα μας, γλυκιά ή πικρή. Μετράμε τις στιγμές, χαρούμενες, άσχημες ή αδιάφορες και έτσι βαφτίζουμε το χρόνο μας καλό ή κακό.
Μέσα στις πιο έντονες στιγμές μου πάντα εσύ. Στα πιο έντονα συναισθήματα, στο κλάμα και στο γέλιο. Περνάνε τα χρόνια κι είσαι πάντα εκεί, κομμάτι της ζωής μου. Χάνεσαι κι έρχεσαι κι εγώ πάντα σε υποδέχομαι με ανοιχτές τις αγκάλες κι ένα μεγάλο παράπονο γιατί έλειψες πάλι τόσο. Όμως η αγάπη μου δεν φεύγει ποτέ. Κάθε χρόνο μεγαλώνει. Κάθε φορά που συναντιόμαστε νιώθω να σ' ερωτεύομαι ξανά απ' την αρχή. Κάθε χρόνος που περνάει σε θέλω όλο και πιο πολύ.
Ο έρωτάς μου σαν παλιός καμβάς που αντί να ξεθωριάζει, γεμίζει όλο και πιο έντονα χρώματα. Κάθε χρόνο ερχόμαστε όλο και πιο κοντά, μαθαίνει ο ένας τον άλλο και πιο πολύ. Όσα μας χώριζαν ένα ένα καταφέρνουμε να το νικούμε. Καταφέρνουμε να σπάμε τις σιωπές μας και να ξεπερνάμε τα εμπόδια. Δεν είμαστε τέλειοι. δεν ξέρουμε πώς ν' αγαπήσουμε ο ένας τον άλλο και με αυθόρμητες κινήσεις πληγωνόμαστε, όμως, κάθε χρόνο που περνάει γινόμαστε όλο και καλύτεροι.
Τα μαλλιά σου άρχισαν ν' ασπρίζουν και έχω κάνει τις πρώτες ρυτίδες κάτω από τα μάτια. Περάσαμε τα 30 για να καταλάβουμε πόσο ανάγκη έχουμε ο ένας από τον άλλο. Πώς δεν πρέπει να πολεμούμε μεταξύ μας αλλά με τον έξω κόσμο που πεθαίνει να έχει αυτό που έχουμε. Μεγαλώνεις κι όσο μεγαλώνεις γίνεται πιο υπέροχος μέσα κι έξω. Οι γραμμές στο πρόσωπό σου σου πάνε, δείχνουν μία εμπειρία και σοφία που λίγοι έχουν στην ηλικία σου. Μεγαλώνω και βλέπω το σώμα μου ν' αλλάζει και τις πρώτες ρυτίδες να κάνουν την εμφάνισή τους κάτω από τα μάτια μου, όμως νιώθω ακόμη όπως την πρώτη φορά που με είχες στην αγκαλιά σου.
Καλή σου νέα χρόνια μωρό μου. Μη φύγεις γιατί είμαι σίγουρη πια ότι του χρόνου θα σ' αγαπάω ακόμη πιο πολύ από φέτος!
Κάθε χρόνος που τελειώνει με βρίσκει να κάνω απολογισμούς και υπολογισμούς, να σκέφτομαι ποιοι έμειναν και ποιοι την έκαναν. Τι πέτυχα και που απέτυχα. Αν έκανα ένα βήμα μπροστά ή πήγα δέκα πίσω. Έχω την αίσθηση πώς όσο μεγαλώνουμε τόσο πιο γρήγορα περνάνε τα χρόνια. Δεν προλαβαίνουμε να ζήσουμε όπως θα θέλαμε ούτε να υλοποιήσουμε πάντα όλους τους στόχους που θέσαμε. Κάθε χρόνος αφήνει μια γεύση μέσα μας, γλυκιά ή πικρή. Μετράμε τις στιγμές, χαρούμενες, άσχημες ή αδιάφορες και έτσι βαφτίζουμε το χρόνο μας καλό ή κακό.
Μέσα στις πιο έντονες στιγμές μου πάντα εσύ. Στα πιο έντονα συναισθήματα, στο κλάμα και στο γέλιο. Περνάνε τα χρόνια κι είσαι πάντα εκεί, κομμάτι της ζωής μου. Χάνεσαι κι έρχεσαι κι εγώ πάντα σε υποδέχομαι με ανοιχτές τις αγκάλες κι ένα μεγάλο παράπονο γιατί έλειψες πάλι τόσο. Όμως η αγάπη μου δεν φεύγει ποτέ. Κάθε χρόνο μεγαλώνει. Κάθε φορά που συναντιόμαστε νιώθω να σ' ερωτεύομαι ξανά απ' την αρχή. Κάθε χρόνος που περνάει σε θέλω όλο και πιο πολύ.
Ο έρωτάς μου σαν παλιός καμβάς που αντί να ξεθωριάζει, γεμίζει όλο και πιο έντονα χρώματα. Κάθε χρόνο ερχόμαστε όλο και πιο κοντά, μαθαίνει ο ένας τον άλλο και πιο πολύ. Όσα μας χώριζαν ένα ένα καταφέρνουμε να το νικούμε. Καταφέρνουμε να σπάμε τις σιωπές μας και να ξεπερνάμε τα εμπόδια. Δεν είμαστε τέλειοι. δεν ξέρουμε πώς ν' αγαπήσουμε ο ένας τον άλλο και με αυθόρμητες κινήσεις πληγωνόμαστε, όμως, κάθε χρόνο που περνάει γινόμαστε όλο και καλύτεροι.
Τα μαλλιά σου άρχισαν ν' ασπρίζουν και έχω κάνει τις πρώτες ρυτίδες κάτω από τα μάτια. Περάσαμε τα 30 για να καταλάβουμε πόσο ανάγκη έχουμε ο ένας από τον άλλο. Πώς δεν πρέπει να πολεμούμε μεταξύ μας αλλά με τον έξω κόσμο που πεθαίνει να έχει αυτό που έχουμε. Μεγαλώνεις κι όσο μεγαλώνεις γίνεται πιο υπέροχος μέσα κι έξω. Οι γραμμές στο πρόσωπό σου σου πάνε, δείχνουν μία εμπειρία και σοφία που λίγοι έχουν στην ηλικία σου. Μεγαλώνω και βλέπω το σώμα μου ν' αλλάζει και τις πρώτες ρυτίδες να κάνουν την εμφάνισή τους κάτω από τα μάτια μου, όμως νιώθω ακόμη όπως την πρώτη φορά που με είχες στην αγκαλιά σου.
Καλή σου νέα χρόνια μωρό μου. Μη φύγεις γιατί είμαι σίγουρη πια ότι του χρόνου θα σ' αγαπάω ακόμη πιο πολύ από φέτος!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου