Μουσείο μνήμης | Παναγιώτα Καλογεράκου

Επιστρέφουν πάντα οι αναμνήσεις 

Αθόρυβα.

Μη θρυμματίσουν  τη σιγή 

Ενός  τυχαίου  «παραλίγο» 

Και απειληθούν από τα πιθανά θραύσματά του 

Τα πρόσφατα εκθέματα της μνήμης.

Οι φωτογραφίες απαγορευμένες.

Μην αλλοιώσει το φως της μηχανής

Τα κατάλοιπα της ανασκαφής 

Στο χώρο που θάφτηκε 

Η τελευταία σου λέξη.

Τηρούνται όλα τα μέτρα προστασίας.

Μη δραπετεύσει κάποιος φθόγγος 

Που υπέγραψε το τέλος 

Και επανεμφανιστεί διεκδικητική η ελπίδα.

Πιο κάτω αίθουσες κλειστές

Με το αιτιολογικό μιας συντήρησης.

Ξεθώριασε το χρώμα των μνημείων

Που έστησε το περίπου ‘’εδώ’’ σου.

Πανικόβλητη εργάζεται νυχθημερόν η ανάκληση 

Να το αποκαταστήσει.

Στο βάθος περιμετρικά κλειστή η πρόσβαση.

Σ’ ένα βάθρο ακούμπησε ο χρόνος 

Άγαλμα από εύθραυστο υλικό

Τη φυγή σου.

Στη βάση επιτύμβιο

Πως στάθηκε ικανό να χωρίσει 

Την ιστορία στα δυο 

Στο προ Ζωής και στο μετά Απουσίας.