Ανοιχτές αγκάλες | Ιφιγένεια Σταμπουλή

Συγγνώμη που άργησα,
μονομαχούσα με κάτι εφιάλτες
χτες βράδυ

Όσο για το ύφος μου, να με συγχωρείς
Καθώς ερχόμουν
πάλευα να πνίξω ένα όνειρο
και κάτι επιθυμίες

Να μπορέσω όταν φτάσω,
να δεχτώ την πραγματικότητα
με ανοιχτές αγκάλες