Τρίτη 16 Ιανουαρίου 2018

Είμαι εδώ | Έλλη Πράντζου

Αν σου μιλήσω με λέξεις απλές μη με πιστέψεις.
Αν η φωνή μου ταξιδέψει προς τον κόσμο σου
Χωρίς τη συνοδεία κάποιας από τις έξι μου αισθήσεις
Μη με πιστέψεις.
Δεν είναι τα λόγια αρκετά για να σφραγίσουν τις αγάπες.
Ούτε οι ίδιες τον εαυτό τους γνωρίζουν καλά.
Τούτα τα πράγματα, μάτια μου, δεν επιβεβαιώνονται με φθόγγους.
Μήτε οι προθέσεις μας είναι αρκετές
Ένα μέλλον να εξασφαλίσουνε μόνο δικό μας.
Μόνο για εμάς.
Μόνο εμείς είμαστε αρκετοί για εμάς.
Μόνο εμείς καλούμαστε αρκετοί να γίνουμε για τους εαυτούς μας.
Κι έπειτα ο ένας για τον άλλον.
Νιώσε με.
Μόνο αυτό μπορώ να σου πω
Και θα είναι ό,τι πιο ειλικρινές έχω μοιραστεί ποτέ με άνθρωπο ως τώρα.
Την καρδιά μονάχη της μην την μπερδεύεις με όσα λέμε εμείς οι ποιητές.
Η αφετηρία είναι πάντα το μυαλό
Μα ξέρεις
Ανάλογα με το τι νιώθουμε
Η καρδιά μπορεί να γίνει όντως ένας τέλειος δραγουμάνος του μυαλού μας.
Και κάπως έτσι οι ποιητάδες τη μεταφράζουμε συναίσθημα.
Γιατί αν κάποιο βράδυ λίγο πριν σε πάρει ο ύπνος δίπλα μου
Ακουμπήσεις στο στήθος μου και με αφουγκραστείς
Ίσως τότε και μόνο τότε να νιώσεις
Όλα όσα είμαι έτοιμη να κάνω για σένα.
Τότε και μόνο τότε θα καταλάβεις πως είμαι εδώ
Γιατί θ’ ακούσεις πώς το ερωτευμένο μου μυαλό
Οδηγεί τους χτύπους της καρδιάς μου
Όταν είμαι κοντά σου
Κι αν πάλι νιώσεις ενώ είμαστε μακριά
Πως κάτι μέσα σου σκιρτάει σε μια σκέψη μου
Γιατί σου λείπω ή γιατί αισθάνεσαι πως σε σκέφτομαι κι εγώ ή κάτι έχω
Σαν κάθε φορά που επικοινωνία ανεξήγητη ονομάζεις αυτό που μας συμβαίνει
Τότε και μόνο τότε θα νιώσεις πως ακόμη κι έτσι
‘Η μάλλον τότε ειδικά
Είμαι πιο εδώ από ποτέ αφού για λίγο «λείπω».
Τότε είναι που θα νιώσεις να σου «μιλάει» ό,τι με κρατάει στη ζωή.
Αυτό που μυαλό ονομάζουν με λογική οι επιστήμονες
Αυτό που καρδιά μεταφράζουν με σοφία οι καλλιτέχνες
Και πες μου, τι παραπάνω να σου πούνε μετά οι λέξεις να πιστέψεις;




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου