Πρό-ορισμός | Sagacious

Να βαδίζω χωρίς προορισμό.
Έτσι νιώθω ελεύθερη.
Ο προορισμός σε κάνει βιαστικό και το ταξίδι αδιάφορο.
Να έχω οξυμένες τις αισθήσεις μου και να παρασύρομαι από την περιέργεια μου.

Να βλέπω γνώριμους μορφασμούς.
Γνώριμα μάτια σε άγνωστες φιγούρες.
Μάτια γεμάτα αγωνία, θλίψη, χαρά, απορία.
Μάτια άδεια που ψάχνουν γύρω τους άλλο ένα ζευγάρι για να νιώσουν λόγο ύπαρξης.
Μάτια μισόκλειστα που αποφεύγουν να εκτεθούν για να μην τα αποκρυπτογραφήσεις.

Να ακούω μουσικές και να μαντεύω σε τι ρυθμούς λικνίζονται οι ψυχές τριγύρω μου.
Να αφουγκράζομαι ανάσες και να μαντεύω τι προσπαθεί να δραπετεύσει μαζί τους.
Να κρυφακούω με αγωνία τις ''paroles'' τους μήπως και βρω ακόμα έναν σαν εμένα.

Να ρωτάω τους περαστικούς άχρηστες πληροφορίες γιατί θέλω να κλέψω ένα λεπτό απ' την ημέρα τους. Γιατί θέλω να τους χαρίσω ένα χαμόγελο και να πάρω κάτι δικό τους.
Να ψάχνω στον χάρτη για άγνωστες πλατείες και το απόγευμα να έχω έναν λόγο να αναζητήσω και άλλες.

Και όταν νυχτώνει πια, να μαζεύω τις εικόνες και να τις κάνω λέξεις...
Να σε παίρνω στο τηλέφωνο και να στις τραγουδώ χωρίς να σ' έχω νοσταλγήσει.

Να ξεκινάω την ημέρα μου ελεύθερη και έτσι να την κλείνω.