Ήταν αληθινά πολύ αιματηρή εκείνη η διαδρομή μικρά ταλαιπωρημένα παιδιά της προσφυγιάς.
Διαδρομή αδημονίας για να φτάσετε στα κλειστά σύνορα με όνειρά που δεν έχουν ακόμα πραγματοποιηθεί. Διαδρομή γεμάτη σκέψεις και οράματα με άπειρες κοινωνικές προεκτάσεις.
Διαδρομή απελπισίας και απόγνωσης από την ντροπή της Ευρώπης, την ξευτίλα του πολιτισμένου κόσμου που καταδικάζει παιδιά να γεννιούνται στη λάσπη, να βρέχονται, να παγώνουν, να πεινάνε ως τίμημα στον αγώνα της ζωής από το θανατικό του πολέμου.
Η διαδρομή σας αποτελεί μια γροθιά στο στομάχι σαν κάτι θλιβερό να ξεριζώνεται με μανία όπως ένα κομμάτι από χέρια χαρτί. Μια πυκνή σιωπή τρομακτική σ' ένα δάκρυ που στάζει στο σώμα που πονάει για μια αξιοπρεπή ζωή.
Μια κουκκίδα που αν την τοποθετήσετε στη σωστή σειρά, αποτυπώνει ένα μωσαϊκό στο οποίο αναπαράγεται ο εφιάλτης της νύχτας που πέρασε.
Μια καρφίτσα που καρφώθηκε στα σκασμένα μπαλόνια. Μια βελόνα που τρυπάει νευρικά τα χρωματιστά μπαλόνια.
Κάθε διαδρομή σας είναι κι ένα μοναχικό ταξίδι που σημαδεύει και στοχεύει το πέρασμα του χρόνου. Τα μονοπάτια σας ξυπόλυτα παιδιά της προσφυγιάς στην δοκιμαζόμενη Ελλάδα άγνωστα αλλά και μοναδικά.
Δεν έχει σημασία αν ο χρόνος κυλάει εφιαλτικά αργά ή αν οι άνθρωποι με στολή που σας κοιτάζουν αμήχανα απ' την άλλη πλευρά, είναι πίσω απ' την συρμάτινη πόρτα που δεν ανοίγει πια.
Είναι η πατρίδα που σας κυνηγά σε μέρες δραπέτες. Είναι η πατρίδα που ματώνει την ανάσα σας. Είναι η πατρίδα που διώχνει εσάς και το παιδί της Συρίας μαζί.
Είναι αυτό που θα δείτε, θ' ακούσετε και το πως θα το μεταφέρετε από την ξηρά στον ωκεανό για να μας απλώσετε το χέρι και να σας σώσουμε.
Ο χαρταετός σου παιδί της Συρίας πετά σε όλα τα παιδιά του κόσμου. Στα παιδιά του πολέμου και της πείνας. Στα κενά της σύγχρονης φαντασμαγορικής ρητορείας.
Το παιδί της Συρίας καμαρώνει γεμάτο λαβωματιές απάνω στο κορμί του, καμαρώστε και εσείς κομματιασμένα παιδιά του άγριου κι ανεξέλεγκτου μέλλοντος με θανάσιμες απειλές στο λαιμό σας.
Θα γίνει και πάλι για σας παιδιά της προσφυγιάς ο ουρανός καταγάλανος, θα σταματήσει ο πόλεμος από μια πόλη που φλέγεται και θα βρεθείτε σε πατρίδες αγκαλιάς και όχι σε στρατόπεδα εγκλεισμού.
Και στην δική σου πατρίδα παιδί της Συρίας θα σταματήσουν τα πολυβόλα και οι βομβαρδισμοί, θα λάμψει ο ήλιος στο μαύρο χρώμα του πολέμου και θα πέσουν χιλιάδες αστέρια που θα φωτίσουν την πατρίδα σου Συρία μέσα από το δάσος της μνήμης.
Σ' εκείνο το « να ζήσω και να γίνω » που εύχεστε είναι συμπυκνωμένη όλη σας η ζωή, όλο σας το πάθος.
Να ανοίξετε απ' τα σκοτάδια τα σύνορα τα κλειστά
Να ζήσετε ανάμεσα απ' τα βαγόνια ειρηνικά
Να σπάσετε τα δεσμά
Να νικήσετε ολοκληρωτικά
Τα σκισμένα φιλεζόλ που τώρα είναι η μπανιέρα σας. Τα μαλλιά σας τα μπερδεμένα από τη λάσπη που αντιστέκονται στη χτένα. Τα ρούχα σας τα αφημένα στο ανάχωμα για να κολυμπήσετε στα λασπόνερα των συνόρων.
Διαδρομές γυμνές στη δικαίωση των δικών σας μαχών και στο φως των δικών σας ματιών για τα παράνομα δρομολόγια, για την εκμετάλλευση των προσφύγων, για τις απίστευτες δικαιολογίες, για την προσπάθεια ν' αρπάξουν και τα τελευταία χρήματα των κουρασμένων παιδιών.
Διαδρομή εγκλωβισμένης εποχής στο κρύο πάνω στις λάσπες που ζεστάθηκε σε υπαίθρια φωτιά
Διαδρομή ερμητικά κλειστή για μια χούφτα ευρώ και μια μπουκιά ψωμί σε μια βάρκα επιβίωσης
Διαδρομή στερημένη ελπίδα στον απέραντο βούρκο του καταυλισμού και στο πάτο της θάλασσας
Γι' αυτό παιδιά όμηρα με τα χάρτινα σωσίβια στο σώμα προχωρήστε με στωικότητα απ' την χώρα που έρχεστε σκλάβοι στα εδάφη της πολιτισμένης Ευρώπης, για να είναι πάντα το επόμενο σπουδαιότερο από το προηγούμενο στα σύνορα της γης, του νερού και του αγέρα.
Ήταν η αρχή μιας διαδρομής όνειδος που κυλάει και δεν αιχμαλωτίζεται ποτέ χωρίς έλεος, αναπνοή και ντροπή. Διαδρομή κουλουριασμένη μέσα από το κρύο στο παγωμένο νάιλον κάποιας σκηνής.
Η διαδρομή συνεχίζεται παιδιά της προσφυγιάς για λίγα τρόφιμα ή για ένα ζευγάρι στεγνά παπούτσια σ' ένα σοκ του χρόνου με την μορφή του χάους. Και το παιδί της Συρίας στο χαρτόκουτο είναι αδιόρθωτα αισιόδοξο με το αίμα απ' τις πληγές στα χέρια του...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου