Αποτραβηχτήκαμε ύστερα στα όμορφα καταφύγια
Κλειδώσαμε γερά τις πόρτες και ανοίξαμε το πρώτο μπουκάλι
Έξω ο κόσμος είχε πόλεμο
Ξεχαστήκαμε
Πέρασαν χίλια χρόνια πριν σε ψάξω
Σε βρήκα δίπλα μου
Τσιγάρο στο χέρι
Βρωμοκοπούσες μωβ και ντο μινόρε
Άνοιξα βίαια τις πόρτες
δαγκώνοντας τα χείλια
Οι άλλοι, ούρλιαζαν κάτι για θεούς
κατάρες κι αντισώματα
Μπήκε λοιπόν το φως
βίαια - όπως μας άρμοζε
Κι επιτέλους κατάλαβα
πόσο νεκρή, πια, ήσουν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου