Πέμπτη 14 Δεκεμβρίου 2017

Λίγες πρώτες φορές ακόμα | Αμαλία Διακάκη


Ζω μόνο μέσα από τις αναμνήσεις μου.
Η στιγμή που ζω τώρα γίνεται ανάμνηση
Η ανάμνηση μετατρέπεται σε εμπειρία
Και η εμπειρία μεταφράζεται σε γνώση


Και κάπως έτσι επιβιώνω.
 
Τι θα ήμουν χωρίς αυτές;
Είμαι μια συλλογή από τις εικόνες που έχουν δει τα μάτια μου
Και όσο παρακολουθούσα τον κόσμο στα ταξίδια μου
Το ήξερα πως αυτά τα 5 λεπτά που πέρασα με έναν άγνωστο
Μέχρι να μου εξηγήσει που βρίσκεται το ξενοδοχείο μου
Θα τα θυμόμουν για πάντα
Γιατί αυτά τα 5 λεπτά εδώ
Και τα άλλα 3 λεπτά στο αεροδρόμιο με έναν φίλο που ποτέ δεν έμαθα το όνομά του
Αυτά τα λιγοστά λεπτά είναι η ζωή μου
Αυτά με κάνουν άνθρωπο
Και με αυτά θα εξελιχθώ


Τι θα ήμουν χωρίς εκείνες τις ατελείωτες ώρες που περπάτησα ψάχνοντας μια μοναδική διεύθυνση
Χωρίς εκείνον τον άστεγο που με βοήθησε να την βρω και για ευχαριστώ τού πρόσφερα το φαγητό μου
Χωρίς εκείνη την μικρή γλυκιά συζήτηση με έναν Νορβηγό λίγα λεπτά πριν μπούμε στην πύλη για τις πτήσεις μας
Χωρίς εκείνη την απελπισία που κατέληξε σε μια λίμνη από δάκρυα έξω από ένα εμπορικό κέντρο στην Πράγα
Χωρίς εκείνη τη στιγμή που συνειδητοποίησα πως ο σταθμός είναι κλειστός
Χωρίς τον ενθουσιασμό που ένιωσα όταν γνώρισα ανθρώπους που έχουν το ίδιο πάθος με εμένα
Χωρίς εκείνες τις στιγμές που αντίκρισα κατάματα το νόημα της ζωής πάνω σε ένα αεροπλάνο
Μέσα σε ένα λεωφορείο
Μέσα σε ένα δωμάτιο φιλοξενίας
Χωρίς εκείνον τον έρωτα που ένιωσα δίπλα από μια λίμνη
Με έναν αγόρι που δεν είδα ποτέ ξανά
Χωρίς τα δάκρυα χαράς που έριξα κάτω από μια μουσική σκηνή ανάμεσα στο πλήθος
Χωρίς εκείνη την ώρα που κάθισα στο γρασίδι κλαίγοντας μετά τη συναυλία
Γιατί ήξερα πως τόσο ευτυχισμένη δεν πρόκειται να νιώσω ποτέ ξανά
Με λυγμούς, γιατί το ήξερα
Γνώριζα
Πως αυτή η στιγμή τώρα
Συνοψίζει ολόκληρη τη ζωή μου
Και πως ολόκληρα τα χρόνια που θα ζήσω
Τα ζω μέσα σε μια τόση δα στιγμή στα 19 μου χρόνια


Για αυτό έκλαψα εκείνες τις φορές που έκλαψα.
Γιατί όλες εκείνες οι πρώτες μου φορές
Δεν πρόκειται να ξαναγυρίσουν
Έφυγαν και πήραν το πάθος και την ένταση μαζί τους
Και εγώ έμεινα εδώ να προσπαθώ να ζήσω λίγες πρώτες φορές ακόμα


Θα συνεχίσω να ζω μόνη μου
Αφήνοντας κάποιες σύντομες επισκέψεις μια στο τόσο
Νιώθω μόνη, πράγματι
Αλλά αν αυτό δεν το λάτρευα
Θα έβρισκα κάποιον να με συνοδεύει στα ταξίδια μου


Όμως
Τα ταξίδια μου είναι μόνο για εμένα
Όπως και ολόκληρη η ζωή μου.
 


 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου