Το πρόσωπο του όταν είναι γεμάτο από επιθυμία.
Ανάσες που θέλουν να υποσχεθούν το άπειρο μα διστάζουν.
Σε πειράζει αυτή η δειλία, μα σε ανακουφίζει η αναμονή.
Τα μάτια του όταν μιλάνε για όλα εκείνα που θα ζούσατε και δε ζήσατε.
Ο χρόνος που στέκεται μόνος του και επίμονα δεν κάνει βήμα με σκοπό τη μαγεία.
Η αλήθεια του που είναι ό,τι πιο απλό και αγνό έχεις γνωρίσει.
Πόσο σε τρομάζει αυτή η αλήθεια!
Θυμάσαι πως την αναζητούσες κάθε φορά που τα ψέματα φορούσαν τα ρούχα του ανανεωτικού καινούριου.
Οι μη υποσχέσεις του που φωνάζουν όμως, μια τεράστια υπόσχεση.
Αντίφαση; Ναι.
Κατάφαση; Ναι.
Η μεγαλύτερη κατάφαση της ζωής σου, εκείνος.
Το πρόσωπό του όταν μάλλον ξέρει πως τέτοιες καταφάσεις υπόσχονται χωρίς υποσχέσεις τα πάντα και τα ποτέ.
Η κατάφαση του πάντα.
Η αλήθεια σε ένα μονάχα πρόσωπο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου