Χάθηκε στη μετακόμιση | Έλλη Πράντζου

"Χάθηκε στη μετακόμιση"

Μα τι ήταν για να χαθεί; Ολόκληρη καρδιά ήταν.

"Κοτζάμ" καρδιά που λέει κι η μάνα μου.

Αυτά που παίρνει μαζί της η φυγή, πληγώνουν.

Πανάγαθων, πανάγιων προθέσεων

πανδαισία και πανσπερμία

σπαρμένοι άπαντες οι δρόμοι ως τα τωρινά

που ξυράφισαν λίγο-λίγο την εμπιστοσύνη μου.

Πόσα ακόμη χάθηκαν μέσα σε χαρτόκουτα

"προσοχή εύθραυστον"

κατά τη μεταφορά.

Τα "προσοχή εύθραυστον"

είναι που χάνονται πρώτα

ή σπάνε κάπου στη διαδρομή.

Πέφτουν μια στιγμή στα λάθος χέρια και

τώρα είναι ανόητο, λέει, να κλαις για τα σπασμένα

ή τα χαμένα.

Μα κι αν γελάσω τι είδους παράνοια θα είναι;

Κάτι ενδιάμεσο σε συναίσθημα δε μου βρίσκεται,

οι μετριότητες είναι εξιδανικευμένες αδράνειες.

Παγώνω.

Άφησα πίσω μου σπίτια γεμάτα
και πήρα μαζί  μου μονάχα τα χαρτόκουτα
να ξεχειλίζουν από αντικείμενα (δηλαδή από τα "χωρίς καμιά αξία").