Οι λέξεις καίνε το στόμα
δεν τολμάς να μιλήσεις
Τρέμεις στον πόνο της φωτιάς που καίει τα σωθικά σου
-χαρτί για προσάναμμα,περιμένεις τ’ Ολοκαύτωμά σου-
Τις ακούς καθώς τυλίγεσαι στις φλόγες
σαν αιρετική,σα μια αλλιώτικη Jeanne D’ Arc.
Ψελλίζεις τα τελευταία σου λόγια:
«πόνος,φόβος,μετά,θα ‘θελα,πάντα»
Κι αναρωτιέσαι: «Η ζωή;»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου