Σχεδόν κάθε ποίημα
πεθαίνει
άμα γεννηθεί,
σύντομα και ανεπαίσθητα .
Σπανίζουν τα δυνατά
ποιήματα .
Δεν είναι απαραίτητοι
οι χρόνοι κι οι διαθέσεις,
ούτε οι τόνοι
και τα θαυμαστικά
για να μακροημερεύσει .
Λείπουνε τα οθόνια
να κρατήσουνε τη μνήμη του
ζωντανή
(για λίγο ).
Αν και υπάρχει σύνδεση
με τον κόσμο :
μια τεθλασμένη γραμμή
με διακοπές και
παύσεις
και χωρίς μέλλον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου