Pause.: Ο άνθρωπος, ο κόσμος και η ποίηση

Παρασκευή 20 Οκτωβρίου 2017

Ο άνθρωπος, ο κόσμος και η ποίηση | Νικηφόρος Βρεττάκος

Ἀνάσκαψα ὅλη τη γῆ νὰ σὲ βρῶ.

Κοσκίνισα μὲς τὴν καρδιά μου τὴν ἔρημο· ἤξερα

πὼς δίχως τὸν ἄνθρωπο δὲν εἶναι πλῆρες

τοῦ ἥλιου τὸ φῶς. Ἐνῷ, τώρα, κοιτάζοντας

μὲς ἀπὸ τόση διαύγεια τὸν κόσμο,

μὲς ἀπὸ σένα - πλησιάζουν τὰ πράγματα,

γίνονται εὐδιάκριτα, γίνονται διάφανα -

τώρα μπορῶ

ν᾿ ἀρθρώσω τὴν τάξη του σ᾿ ἕνα μου ποίημα.

Παίρνοντας μία σελίδα θὰ βάλωσ᾿ εὐθεῖες τὸ φῶς.

Άλλωστε, τι θαρρείς πως στο βάθος είναι η ποίηση; Είναι η γύρη των πραγμάτων του σύμπαντος. Η γύρη σε πράξεις, η γύρη σε οδύνη, σε φως, σε χαρά, σε αλλαγές, σε πορεία, σε κίνηση. Η ζωή κι η ψυχή σ’ ένα αιώνιο καθρέφτισμα μέσα στο χρόνο. Τι νομίζεις λοιπόν• κατά βάθος η ποίηση είναι μι’ ανθρώπινη καρδιά φορτωμένη όλον τον κόσμο. ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ

Άλλωστε, τι θαρρείς πως στο βάθος είναι η ποίηση; Είναι η γύρη των πραγμάτων του σύμπαντος. Η γύρη σε πράξεις, η γύρη σε οδύνη, σε φως, σε χαρά, σε αλλαγές, σε πορεία, σε κίνηση. Η ζωή κι η ψυχή σ’ ένα αιώνιο καθρέφτισμα μέσα στο χρόνο. Τι νομίζεις λοιπόν• κατά βάθος η ποίηση είναι μι’ ανθρώπινη καρδιά φορτωμένη όλον τον κόσμο. ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ

Επιμέλεια στήλης: Εύη Μουρέλλου

Κύριο Μένου

Παρασκευή 20 Οκτωβρίου 2017

Ο άνθρωπος, ο κόσμος και η ποίηση | Νικηφόρος Βρεττάκος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου