Γεννήθηκε σαν σήμερα το 1854 στη Γαλλία ο “ποιητής της εξέγερσης” για τον Άλμπερ Καμύ και ο “μικρός Σαίξπηρ” για τον Βίκτωρ Ουγκώ. Ήταν ο Αρθούρος Ρεμπώ, που στο άκουσμα του ονόματος του σίγουρα οι πρώτες λέξεις-φράσεις, που μας έρχονται στο μυαλό είναι: συμβολισμός, ανατρεπτικότητα, λογοτεχνική επανάσταση, μπούσουλας έμπνευσης.
Το μικρό, αλλά θαυματουργό έργο του αναγνωρίστηκε μετά τον θάνατο του δηλαδή μέσα στον 20ο αιώνα. Από τους κύριους εκπροσώπους του συμβολισμού, με σημαντική επίδραση στη μοντέρνα ποίηση. Θα ήταν ο μπούσουλας για όλες τις avant garde μετά τον θάνατο του, επειδή ξεπερνούσε τις συμβάσεις όχι μόνο σαν ποιητής αλλά και σαν άνθρωπος.
Εγκατέλειψε τη λογοτεχνία στην ηλικία των μόλις 20 χρόνων για να γίνει έμπορος και εξερευνητής. Στο μυαλό μας έχουμε πάντα την εικόνα ενός αιώνιου έφηβου, που διψούσε για περιπέτεια και ζωή. Πολυταξιδεμένος, έχει περάσει από πολλές δουλειές, από εκείνη του εργάτη και του παιδαγωγού μέχρι κι εκείνη του λαθρέμπορα όπλων.
Ήταν αντικοινωνικός, προκλητικός, απωθητικός και είχε δύο πράγματα στην προσωπικότητα του, που τον έβαζαν στο περιθώριο εκείνη την εποχή και θα έβαζαν, δηλαδή, τον καθένα τον 19ο αιώνα, της ομοφυλοφιλίας και του αναρχικού ύφους.
Ο Ρεμπώ βρέθηκε πολλές φορές μπλεγμένος σε βίαια επεισόδια, αλλά τις περισσότερες φορές ήταν μαζί με τον εραστή του, Πολ Βερλαίν. Η βία ανάμεσά τους ξέφυγε όταν ο Βερλαίν τον πυροβόλησε τρεις φορές στις Βρυξέλλες κι εν τέλει τον βρήκε στον καρπό. Παραδόξως τα πράγματα θα σταματούσαν εκεί, αλλά λίγες ώρες αργότερα, ο Βερλαίν απείλησε τον Ρεμπώ υπό την μαρτυρία της μητέρας του. Μπροστά στον φόβο μην τυχόν αυτή τη φορά δεν αστοχήσει, ο Ρεμπώ ζήτησε τη βοήθεια ενός αστυφύλακα και ο Βερλαίν καταδικάστηκε σε δύο χρόνια και σε πρόστιμο 200 φράγκων.
Ο ίδιος είπε πως ο αληθινός ποιητής αποτελούσε ένα είδος προφήτη, ικανό να διαμορφώσει μία νέα πραγματικότητα, εφευρίσκοντας το άγνωστο. Ως χρέος του, αντιλαμβανόταν τη γνωριμία με τον εαυτό του, την καλλιέργεια του μυαλού και της ψυχής του, ώστε τελικά να δημιουργήσει μία «οικουμενική γλώσσα».
Από τα παραπάνω λόγια του, καταλαβαίνουμε γιατί άσκησε τόσο μεγάλη επίδραση σε όλες τις επόμενες γενιές καλλιτεχνών κι ειδικά σ'εκείνους που ήθελαν να μιλήσουν όχι για το “εγώ”, αλλά για το “εμείς” και το “άλλο”. Να ξεφύγουν από το καθιερωμένο και δημιουργήσουν ακραία ψάχνοντας να ανοίξουν ένα παράθυρο, που όταν θα το άνοιγαν οι κραγές τους θα ακούγονταν στον κάθε αναγνώστη ή παρατηρητή έντονα κι ανεξίτηλα.
Πέθανε μόλις στα 37 του χρόνια. Επηρέασε πλήθος ανθρώπων και καλλιτεχνών όπως: τους φοιτητές τον Μάη του '68, Αντρέ Μπρετόν, 'Αλεν Γκίνσμπεργκ, Τζιμ Μόρισον, Πάτι Σμιθ κ.α. Στην ουσία ήταν ο μπούσουλας γι΄αυτό που σήμερα λέμε μοντερνισμός, υπερρεαλισμός, μπίτ ποίηση, πρωτοποριακή/επαναστατική ποίηση και έμπνευση. Ο Πωλ Βαλερύ είπε πως όλη η γνωστή λογοτεχνία είναι γραμμένη στη γλώσσα της κοινής λογικής - εκτός από εκείνη που έχει γράψει ο Ρεμπώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου