Εκείνη που δεν κλαίει | Λυδία Ανεστοπούλου

αγαπάει τα βιβλία
και τις γάτες και τις κούπες
και τους χειμώνες
με τα παπλώματα τα φούτερ τα ζεστά
αγαπάει τον ήχο της βοής στο αυτοκίνητο
τον ήχο της βροχής στο τζάμι
και την πορτοκαλί την ώρα
αγαπάει τα χρώματα
κι ας λέει ότι το αγαπημένο της χρώμα είναι το άσπρο
κι ας με μαλώνει όταν της λέω ότι δεν είναι χρώμα
αγαπάει την ησυχία
γι αυτό πηγαίνει στα θέατρα
κι όταν λαχταρά την ένταση
τρέχει σε συναυλίες
παρατηρεί ανθρώπους
παρατηρεί κινήσεις
παρατηρεί
δε σταματά
κουράζεται
αλλά δεν κλαίει

δεν την έχω δει ποτέ να κλαίει
μόνο να παίζει μουσική με τις ώρες

δεν απορώ