Πραότητα | Γιώργος Ασκαλίδης

Στην πραότητα του -

Φράχτης, γερός και ακίνητος.

Καταστέλλει.

Και μένω να κοιτάζω.

Από το παράθυρο της κουζίνας.

Μουδιάζουν τα ακροδάχτυλα.

Όπως ματώνουν.

Λερώνω το φαγητό.

Στάζει στα ρούχα.

Μα μένω να κοιτάζω.

Τον φράχτη.