Αγάπη αληθινή | Στέλλα Πετρίδου

Ούτε μπρος, ούτε πίσω.
Στο δίπλα στέκεται η Αγάπη,
αυτή, η ποθητή,
που ’χει το άλφα κεφαλαίο
γι' αρχή κι ευχή ταξιδευτή.

Με κάλεσμα ερωτικό
και με φιλί σα μέλι
χάδι αγγέλου φλέγεται, ριγεί,
στο πέλαγο δροσίζεται
αφημένη.

Ξανθά μαλλιά φεγγοβολά,
και δυο γαλάζια μάτια
και στο γαλάζιο όταν κοιτά, τραγουδιστά
με τη φωνή της χτίζονται
του έρωτα παλάτια.

Κι η θάλασσα μυρίζει γελαστή
αγκάλη της
φωλιά προστατευμένη,
σταγόνα που απλώθηκε κι ευώδιασε
σε πέλαγο από φρέσκο γιασεμί.

*Από την ποιητική συλλογή της  Στέλλας Πετρίδου «Θάλασσα κι Ουρανός», εκδόσεις «άλφα πι».