Χάδι | Μάρκου Παρασκευή

Κύημα γλυκό,

Γαργαλητό μύχιο,
Ψυχής, νου,
Χώρας κοιλιακής.

Τα σπλάχνα
Σκίζεις,
Γυναίκας αδύναμης,
Να ζήσεις.

Ζεις.

Ανάμεσα∙
Στους νεκρούς μου∙
Τους κουβαλώ∙
Φυλακτό.

Και πορεύομαι
Όμορφα,
Μ’ ένα φορτίο
Λαξευμένο.

Λαξευμένο,
Από τις εύοσμες σάρκες,
τις δικές τους.

Οι νεκροί μου,
Αγαπημένη μου ελπίδα∙
Συνοδεύουν
Τ’ άμορφα ταξίδια μου.