Πριν από περίπου ένα χρόνο , όταν προβλήθηκαν στις Κάννες δύο ταινίες οι οποίες χρηματοδοτήθηκαν από την Netflix, το Okja του Bong Joon-ho (Snowpiercer) και το Meyerowitz Stories του Noah Baumach (Frances Ha), το κοινό άρχισε να γιουχάρει μόλις αντίκρυσε το λογότυπο της Netflix. Η επιτροπή του Φεστιβάλ εμφανίστηκε πολωμένη καθώς μέλη του, όπως ο Πρόεδρος Pedro Almodovar και ο Will Smith είχαν αντίθετη άποψη , ίσως επηρεαζόμενοι από την διαφορετική κουλτούρα τους πάνω στο ζήτημα του κινηματογράφου. Κάτι που έδειξε να επηρεάζει ακόμα περισσότερο τα γεγονότα, ήταν ότι οι ταινίες δεν είχαν επίσημη ημερομηνία προβολής στην Γαλλία καθότι θα προβάλλονταν απευθείας διαδικτυακά. Επομένως, κατά πόσο θα μπορούσε κανείς να θεωρήσει τις ταινίες που προβάλλονται στο Netflix κινηματογράφο;
Αρχικά, το Netflix είναι πασίγνωστο για την δημιουργία σειρών πολύ καλής ποιότητας όπως το “House of Cards” , το “Narcos” , το “Stranger Things” το “Orange is the new black” μεταξύ άλλων , όπου ανεβάζει στη σελίδα απευθείας όλα τα επεισόδια της σειράς για το λεγόμενο binge. Το επόμενο στοίχημα για την Netflix ήταν η δημιουργία ταινιών – αν και στην αρχή κανείς δεν πήρε πολύ σοβαρά τις βλέψεις της εταιρίας, καθότι το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να κλείσει τον Adam Sandler σε μία συμφωνία τεσσάρων ταινιών, οι οποίες δεν ανταποκρίνονται ούτε στο αισθητικό ούτε στο εμπορικό κομμάτι (αν καταφέρατε να δείτε το Ridiculous 7 μέχρι το τέλος χωρίς να το κλείσετε ,σας συγχαίρω πραγματικά).
Παρ’όλ’αυτά, το 2014 η Netflix έδωσε την ευκαιρία σε έναν ιδιαίτερα ταλαντούχο σκηνοθέτη τον Cary Fukunaga(1η σεζόν του True detective) να πραγματοποιήσει την ταινία που επιθυμούσε και που δεν ήταν άλλη από το “Beasts of no nation”. H ταινία απέσπασε ιδιαίτερα καλές κριτικές χάρη στις ερμηνείες των Idris Elba αλλά και του μικρού πρωταγωνιστή Abraham Attah , ως ένα παιδί σε μία ανώνυμη Αφρικανική χώρα το οποίο προορίζεται να χρησιμοποιηθεί ως στρατιώτης στον εμφύλιο πόλεμο. Ο πρωταγωνιστής πάντως της ταινίας δεν ήταν άλλος παρά ο ίδιος ο Cary Fukunaga που κατάφερε να μιλήσει για ένα θέμα που ξεχνάμε ότι συμβαίνει στον κόσμο και να το χειριστεί μαεστρικά. Σε αυτό βοήθησε εξάλλου και η Netflix που του έδωσε την ελευθερία για να εκφραστεί δημιουργικά και να πραγματοποιήσει τις ιδέες του χωρίς να υπάρξει κάποια παρέμβαση. Από την άλλη πλευρά όμως, η χρηματοδότηση της Netflix «πλήγωσε» τις ελπίδες να διακριθεί η ταινία στις οσκαρικές υποψηφιότητες επειδή δεν προβλήθηκε στους κινηματογράφους αρκετά.
Η Netflix συνεχίζει παρ’όλ’αυτά ακάθεκτη την δυναμική της παρουσία στον χώρο των ταινιών , καθώς έκλεισε τον Brad Pitt για την ταινία War Machine (που φαινόταν περισσότερο ελπιδοφόρο απ’όσο αποδείχτηκε στο τέλος) και πολλές ταινίες στο festival Sundance που ενδέχεται να πρωταγωνιστήσουν στα Οσκαρ τον ερχόμενο χειμώνα. Η «κίνηση ματ» της εταιρίας ήταν η είδηση ότι πήρε τα δικαιώματα της επερχόμενης ταινίας μαφίας του Martin Scorsese , το “Irishman” με πρωταγωνιστές τον Robert De Niro, Al Pacino, Joe Pesci , Harvey Keitel και Bobby Canavale.
Ένα εξαιρετικό καστ και ένα θέμα που αρμόζει να έχει σκηνοθέτη τον Scorsese, ο οποίος δεν φαίνεται να χάνει την φόρμα παρά τα 75 του χρόνια. Το παρασκήνιο πίσω από την χρηματοδότηση της εν λόγω ταινίας παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον καθώς οι πληροφορίες αναφέρουν ότι ο Scorsese ζητούσε για χρόνια να κάνει αυτή την ταινία αλλά κανένα από τα μεγάλα στούντιο δεν επιθυμούσε να δώσει τα χρήματα που χρειαζόταν ο σκηνοθέτης – ειδικά μετά την αποτυχία του Silence-την οποία προσωπικά θεωρώ αριστούργημα δύσκολο ωστόσο για τον μέσο θεατή λόγω της θεματολογίας του η οποία περιλαμβάνει μία φιλοσοφική και θρησκευτική οπτική όπως επίσης και λόγω της διάρκειάς του . Σύμφωνα με τον Robert De Niro, η ταινία σε πολλές σκηνές θα επεξεργάζεται με ειδικά εφέ CGI τους πρωταγωνιστές για να φαίνονται νεότεροι σε flashback στο παρελθόν και ο Robert De Niro θα είναι ίδιος όπως ήταν στο Νονό 2. Αυτή η τεχνολογία (η λεγόμενη “Benjamin Button technology” που χρησιμοποιηθεί και σε άλλες ταινίες πρόσφατα, όπως το Captain America: Civil War και το Rogue One) όπως είναι λογικό απαιτεί μεγάλα χρηματικά ποσά και καμία παραγωγή δεν ήταν διατεθειμένη να τα δώσει πέραν της Netflix που επιθυμούσε να εκμεταλλευτεί την κατάσταση για να προωθηθεί η ίδια σε μεγάλο βαθμό και η οποία συμφώνησε να κάνει την ταινία και να προσφέρει «γη και ύδωρ» στον μεγάλο σκηνοθέτη.
Ουσιαστικά, όσοι εναντιώνονται στην πρακτική αυτή, θεωρούν ότι οι ταινίες πρέπει να βλέπονται στο σινεμά και όχι στην οθόνη του υπολογιστή ή του κινητού και ότι εφόσον ανεβαίνουν στο Netflix θα χάνονται στην υπερπληθρώρα των επιλογών που εκείνη προσφέρει. Δεν αντιτίθεμαι σε αυτή την άποψη, ωστόσο όπως φάνηκε με το Silence του Scorsese, που προβλήθηκε στο σινεμά, είχε σχετικά μικρή ακροαματικότητα. Η πραγματικότητα είναι ότι αυτή τη στιγμή η βιομηχανία δουλεύει έτσι ώστε μόνο όσες ταινίες έχουν ένα «όνομα» να υποβοηθόνται πριν κυκλοφορήσουν στις κινηματογραφικές αίθουσες (Marvel, DC, Star Wars, Transformers) ή είναι ταινίες animation . Eναλλακτικά , η εμπορική επιτυχία, καθίσταται ιδιαίτερα δύσκολη, ειδικά για τις πρωτότυπες που αν και βασίζονται σε εξαιρετικές κριτικές εκτός αν ο σκηνοθέτης είναι κάποιο τρανταχτό όνομα όπως ο Nolan ή ο Tarantino.
Επομένως, το να προβληθεί μία ταινία στο Netflix λίγο μετά την κυκλοφορία αυτής στους κινηματογράφους δεν είναι απαραίτητα κακό. Ίσα ίσα, θα δώσει σε όλους την ευκαιρία να δουν μία ταινία που πιθανώς να μην πήγαιναν να δουν στο σινεμά. Επιπλέον, δίνει στον δημιουργό την πλήρη ελευθερία να κάνει αυτό που θέλει και να χρησιμοποιήσει τα μέσα που χρειάζεται προκειμένου να αναδειχθεί το ταλέντο του.Αυτό που πρέπει οπωσδήποτε να αποφευχθεί είναι το παράδειγμα της ταινίας “I don’t feel at home in this world anymore”, μια ταινία ενός πολλά υποσχόμενου σκηνοθέτη, η οποία κέρδισε το πρώτο βραβείο στο φεστιβάλ ανεξάρτητου κινηματογράφου Sundance και η οποία αγοράστηκε από την Netflix χωρίς να έχει πριν προβληθεί σε κινηματογραφική αίθουσα- με αποτέλεσμα να χαθεί στον ωκεανό επιλογών που προσφέρει η εν λόγω πλατφόρμα ταινιών χωρίς να προωθηθεί καθόλου.
Ολοκληρώνοντας, θεωρώ ανούσια την αντιπαράθεση που προκλήθηκε στις Κάννες αφού , αυτό που ουσιαστικά κάνει το Netflix είναι ένας πειραματισμός στο είδος του σινεμά , στον οποίο το φιλοθεάμων κοινό πρέπει να δείξει υπομονή για να δούμε αν θα πετύχει. Η επιτυχία βέβαια, εφόσον και εάν έρθει θα είναι αποτέλεσμα τόσο της καλής ποιότητας που θα επιθυμεί και ο κόσμος να δεί αλλά και της ελευθερίας που θα έχουν οι παραγωγοί των ταινιών αυτών όπως ο Bong Joo-ho , o Noah Baumbach και ο Martin Scorsese. Εν τέλει, για εμένα η ταινία του Scorsese που θα προβάλλεται από τον υπολογιστή μου το 2018 θα είναι λίγο παραπάνω κινηματογράφος από το Transformers που προβάλλεται σε 5 διαφορετικές αίθουσες του ίδιου σινεμά αυτή τη στιγμή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου