Τετάρτη 19 Ιουλίου 2017

Γάμα το Αμβούργο και... ερωτεύσου | Φώτης Τάδε

Ανοίγω δειλά τη τηλεόραση γνωρίζοντας τι να περιμένω. Αλλοιωμένες ειδήσεις από διεφθαρμένους δημοσιογράφους που υπόσχονται έγκαιρη και έγγυρη ενημέρωση. Πάντα στις ειδήσεις των 8, από όποιο μεγάλο κανάλι, καθώς και η ΕΡΤ προπαγανδίζει με κρατική σφραγίδα μετά την ανάσα απελευθέρωσης της. Οι -κάποτε ειδήσεις- των -κάποτε οκτώ- ξεκινάν νωρίτερα πλέον διότι και οι επαναλήψεις των σειρών τους, πολυεπαναλήφθηκαν.

Μετά τα διπλά ρεπορτάζ για το κόστος ξαπλώστρας που ζουμάρουν σε νεανικά & τρυφερά οπίσθια, τις αποδείξεις που δεν κόπηκαν στην ηπειρωτική και νησιωτική χώρα, με απαντήσεις λαού περί δυσβάσταχτων φόρων (όχι πως δεν είναι), το ρεπορτάζ μιλάει για άναρχα στοιχεία που κατασπαράξανε το δόλιο Αμβούργο, την ίδια στιγμή όπου 20 αρχηγοί μεγάλων χωρών αποφάσιζαν για το μέλλον του πλανήτη.

Το μόνο σίγουρο είναι πως δεν είμαι δημοσιογράφος, ούτε έχω κάνει κάποια περίτρανη έρευνα για να σου παρουσιάσω. Δύο πράγματα κατανόησα και με αυτά εχω ασχοληθεί περαιτέρω.
1) Η άρνηση της Αμερικής στη συμφωνία του Παρισιού περι κληματικής αλλαγής
2) Οι τεταμένη κατάσταση που έγινε εμφανής από τη πλευρά της Τουρκίας.
Ποιά ήταν όμως τα συμπέρασματα της G20; (θα είμαι σύντομος)
-Περισσότερη παγκοσμιοποίηση,
-Μία συμφωνία για κλιματική αλλαγή, που μόνο αλλαγή δεν θα φέρει καθώς αποτελεί μία λιτή συμμόρφωση (εκτός από τον πλανητάρχη που τοποθετείτε χαρακτηρίζοντας τη, ως μία θεωρία συνομωσίας)
-Την ανάπτυξη της Αφρικής (για φθηνότερα εργατικά χέρια).
-Την ανάπτυξη της ψηφιοποίησης (για λιγότερα εργατικά χέρια).
-Και ορισμένες δεσμεύσεις του αέρα για την ισότητα των φύλων και μια διεθνή συνεργασία στο τομέα της υγείας.
Μπορείτε να τα δείτε και εδώ, από το site του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και να εξάγετε τα δικά σας συμπεράσματα.
Κάτω από το τραπέζι όμως, τα πράγματα είναι τόσο ανεπίσημα και βρώμικα όσο οι αποφάσεις των Eurogroup, ενός επισήμως ανεπίσημου οργάνου της Ε.Ε.

Αρκετά με τα θέματα που συζητήθηκαν εντός της G20. Εκτός πάλι, η Άνγκελα Μέρκελ συνεχάρει τους αστυνομικούς που κράτησαν αντίσταση σε όσους διαδήλωναν εναντίον αυτών που αποφασίζουν για τους ίδιους, δηλαδή για το λαό, χωρίς το λαό και με κέντρο το συμφέρον. Κάπου εκεί στα υπέροχα μπάχαλα που προέβαλλαν τα Μ.Μ.Ε. αλλά και σε άλλους, ειρηνικούς διαδηλωτές, με μία καθιστική διαμαρτυρία κιόλας που ποτίστηκε με σπρέι πιπεριού, υπήρξαν αυτοί οι δύο υπέροχοι διαδηλωτές.


"Υγεία, καύλα και επανάσταση", σκέφτηκα.

Εντάξει, αν δεν υπάρχει το πρώτο λόγω των χημικών, οφείλουν να υπάρχουν τα άλλα δύο. Άλλωστε μετά απο μία ηλικία γίνεται καναπές, TV και "έτσι μας κατέντησαν οι αλήτες". Και εκεί χάνει το ενδιαφέρον του. Η επανάσταση θα πάρει και φέτος παράταση. Οι διαδηλωτές πιάσαν το νόημα, ωραία η επανάσταση αλλά η καύλα είναι τώρα. Ο κόσμος είναι ένα χαλί, με τόσες πλέξεις και χρώματα που κρύβουν τη πραγματική ταυτότητα του αυθεντικού υλικού. Μόνο που δεν κρύβεται ούτε μαλλί ούτε μετάξι από πίσω, αντίθετα αποστραγγίσαμε τόσο τις αξίες μας, που τα συμφέροντα των κρατών, γίνονται και τα συμφέροντα των πολλών. Ο χρόνος μας κυλάει σαν νερό, οπότε κοιτάμε τον εαυτό μας, το συμφέρον των πολλών είναι πολυτέλεια. Καύλωστε τώρα, επαναστατήστε με αυταπάτες και αν πεθάνετε στο έργο, κάνατε σίγουρο το καθήκον σας και φύγατε ευτυχισμένοι.

Υ.Γ. (Τα νέα ήταν πιο φρέσκα πριν μία βδομάδα αλλά όπως είπα, δεν είμαι δημοσιογράφος)

1 σχόλιο: