Γράφει η Ραφαέλλα Μανέλη
Με αυτή τη φράση του Αντρέ Μπρετόν ξεκινάμε στο Pause την τιμητική μας αναφορά στην εκρηκτική Φρίντα Κάλο.
Η Μεξικανή ζωγράφος Μαγκνταλένα Κάρμεν Φρίδα Κάλο γεννήθηκε, σαν σήμερα, στις 6 Ιουλίου 1907 και πέθανε στις 13 Ιουλίου 1954.
Η ζωή της προσιδιάζει σε πολύχρώμο μεξικάνικο δρώμενο δρόμου στοιχειοθετημένο σε αλλεπάλληλες ατυχίες, συγκινήσεις κι αλληλεπιδράσεις. Η τέχνη της Κάλο αφορμάται από μια σειρά ατυχημάτων και πόνων που μεταφέρονται από το σώμα προς τα έξω κι από έξω προς το ίδιο το σώμα. Μεταφέρει στους πίνακες της οι οποίοι στην πλειονότητα τους είναι αυτοπορτρέτα όλη τη φιλοσοφία και τον παλμό της Μεξικανικής κουλτούρας. Το 1929 παντρεύτηκε τον Ντιέγκο Ριβέρα, φημισμένο και καταξιωμένο ζωγράφο που επηρέασε τις πολιτικές και καλλιτεχνικές της προσλαμβάνουσες. Κατά τη διάρκεια της ζωής της, η Κάλο πραγματοποίησε τρείς εκθέσεις μια στο Μεξικό, μια στο Παρίσι και μια στη Νέα Υόρκη.
Η εκρηκτική Φρίντα Κάλο υπήρξε μαχητική απέναντι στις αντιξοότητες κι ενεργητική εντός κοινωνίας και πολιτικής ζωής. Υπήρξε η γυναίκα που γοήτευε τον Πικάσο και τον Μπρετόν, τον Τρότσκι και τον Ριβέρα. Στα έργα της αποτυπώνεται το διαχρονικό συναίσθημά της για ένα διασπασμένο σώμα. Ινδιάννα και επαναστατική, γοητευτική και ακραία σπαραχτική η Κάλο μεταφέρει στο έργο της τη δύναμη για τη νίκη στη ζωη και την ολόψυχη κατάφαση της στην Τέχνη και στον έρωτα. Δεν αποδέχτηκε ποτέ ότι ο σουρεαλισμός μπορούσε να αγκαλιάσει τα έργα της γιατί κατά τα λεγόμενά της "δεν ζωγράφιζε όνειρα, αλλά της πραγματικότητά της".
Σήμερα, πρωτοστατεί ανάμεσα στις πιο αναγνωρίσιμες προσωπικότητες της Λατινικής Αμερικής και παραμένει δυναμική πηγή έμπνευσης.
Χαρακτηριστικοί πίνακες της Φρίντα Κάλο:
Frida Kahlo, Two Fridas (1939)
What the water gave me (1938)
The broken column,(1944)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου