Ξόδεμα | Έλλη Πράντζου

Θέλησες κάποτε να γίνεις

όλα του κόσμου τα δεν πρέπει και τ' απαγορεύεται
Αυτοκαταστροφή λέγεται
Δε ρώταγες αγάπη μου πριν πάθεις;
Αν και τι λέω η τρελή...
αν ήξερες χειρότερα θα έκανες
Μα χάθηκε να ‘χες τριγύρω λίγους ακόμη σαν εσένα;
Χάθηκε να ‘κανες τον κόσμο σαν τα μούτρα σου
για να ‘χουμε μια έφηβη αγάπη να πορευόμαστε κι εμείς;
Όχι, δεν έκανες κακό.
Σου καταλογίζω μονάχα ότι δόθηκες τόσο ανώφελα

θέλοντας να μιλήσεις στους «κουφούς»
και στους «τυφλούς» να δείξεις.











Φωτογραφίες: Ευτυχία Πασχαλίδου