Τα γυαλιά σου και κάτι πράγματά σου | Σοφία Σταθάκη

Ώρες ώρες, όταν κάθομαι στο δωμάτιο

Σε βλέπω μέσα σε λευκά φώτα

Να χορεύεις και να τραγουδάς

Και να φωνάζεις "μου λείπεις".

Ότι έχω πια, θέλω να σου πω,

Ότι έχω πια απ' όταν έφυγες

Είναι τα ποιήματα και τα τσιγάρα μου.

Κάτι πράματα παλιά, μια ξύλινη καρέκλα

Και τα γυαλιά σου.

Ότι έχω πια, θέλω να σου πω

Είναι τα ποιήματα και τα μολύβια μου

Είναι τα ποιήματα και τα τσιγάρα μου

Είναι τα ποιήματα και κάτι πράματά σου

Είναι τα ποιήματα και τα γυαλιά σου.

Τα είχες χάσει πάλι

Γελάστηκα για μια στιγμή

Και σ' άκουσα να ψάχνεις

Για μια στιγμή ξεχάστηκα

Και χτύπησα την πόρτα σου τ' απόγεμα.

Πρόσωπο χλωμό που ταξίδεψες;

Άδειο σώμα

Λουλούδια στα πόδια σου

Άνθη λευκά στα μαλλιά σου

Θρηνούν στην ποδιά σου

Τα παιδιά σου

Με κεφάλι σκυφτό.