Πονοκέφαλος από την πρωινή υγρασία.Πονοκέφαλος από τα σίδερα της φυλακής που μου έχουν χτίσει.Πονοκέφαλος από τους μπογιατισμένους τοίχους.Πονοκέφαλος από τα ψεύτικα πρόσωπα.Πονοκέφαλος από τις νεκρές αναμνήσεις.Πονοκέφαλος από τα αυταρχικά μάτια.Πονοκέφαλος από τα κρύα χέρια.Πονοκέφαλος από τους λασπερούς δρόμους.Πονοκέφαλος από τα σάπια φύλλα.Πρωινή ζάλη.Τρέμουλο.Στέρεψε η υπομονή.Ξηρασία στα χείλη.Βρομερές αναπνοές.Παγωμένο κορμί.
Πονοκέφαλος από το χθεσινό μεθύσι.Πονοκέφαλος από το από το βίαιο ξύπνημα.Πονοκέφαλος απ'τα θορυβώδη ξυπνητήρια.Πονοκέφαλος από το πρώτο τσιγάρο της μέρας. Πονοκέφαλος από την πίκρα του καφέ.Πονοκέφαλος απ'τη βιασύνη για τη δουλειά.Πονοκέφαλος από το φόβο της απουσίας.Πονοκέφαλος από την ιλιγγιώδη ταχύτητα.Πονοκέφαλος από τη νοσηρή ατμόσφαιρα.Η αντοχή μου γέρασε και κουτσάινει. Ταλαιπωρημένα πνευμόνια.Σκουριασμένα κόκκαλα. Στιγματισμένο πρόσωπο.Κυκλοθυμικές συμπεριφορές.Σχιζοφρενικές σκέψεις.
Αρρώστησα.Τρύπια σωθικά.Κατεστραμμένες ελπίδες.Αχ πως νόμισα ότι ήταν Κυριακή.Πένθιμα γενέθλια.Στάσιμα νερά.Δανεικά τσιγάρα.Δανεικές και οι λέξεις.Κινούμενα πτώματα στους δρόμους. Καλωδιωμένη η πραγματικότητα στην ηλεκρική καρέκλα.Θολή η πόλη.Κενές διαστάσεις.Φωτιά στη μήτρα του επαρχιωτισμού.Βλαβερές ουσίες στο κυτταροπλάσμά του.
Τέλος.Απομόνωση από τις ψεύτικες καλημέρες.Οι μοναδικές κρυψώνες μας είναι τα κιτρινισμένα χαρτιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου