"Ο πολιτισμός ποτέ δε θα φτάσει στην τελειότητα, αν η τελευταία πέτρα της τελευταίας εκκλησίας δεν πέσει πάνω στο κεφάλι του τελευταίου ιερέα." - Émile Zola [April 2, 1840 - September 29, 1902]
Γεννημένος σαν σήμερα, βασικός εκπρόσωπος της σχολής του νατουραλισμού, ένας από τους σημαντικότερους Γάλλους συγγραφείς, με πονήματα, όπως το "Κατηγορώ", που είναι μια ξεκάθαρα επαναστατική πολιτικά πράξη.
Το "Κατηγορώ", έτυχε να το διαβάσω πέρσι το καλοκαίρι που είχα ξεμείνει στην Εύβοια. Ανάγνωσμα καλοκαιρινό; Για κανένα λόγο. Το δίχως άλλο, όμως, ανάγνωσμα που αξίζει κανείς να διαβάσει. Αν και δυσνόητο, σε αυτό το βιβλίο ο Ζολά στρέφεται ενάντια στον αντισημιτισμό, που θεωρεί πως είναι ο βασικός λόγος για την κράτηση του Άλφρεντ Ντρέιφους, παραθέτωντας τα σαθρά επιχειρήματα της καταδίκης του. Το αποτέλεσμα, βέβαια, είναι να ξεσηκώσει ένα μεγάλο πλήθος εναντίον του, συμπεριλαμβανομένου του τύπου και να δραπετεύσει στην Αγγλία. Παρόλα αυτά, η βασική του επιδίωξη που ήταν η αθώωση του Ντρέιφους, επετεύχθη και μακροπρόθεσμα οδήγησε σε μεταρρύθμιση και διαχωρισμό εκκλησίας κράτους.
Αξίζει να σημειωθεί, ότι πριν από το "Κατηγορώ", ήδη από τα 25 που είμαι εγώ, έκλεινε ήδη ένα χρόνο από την έκδοση του πρώτου του βιβλίου [Contes à Ninon-Τα παραμύθια στη Νινόν ] - νιώστε δέος, ενώ στα 27 του εξέδωσε και το δεύτερο [Thérèse Raquin], το οποίο αποτελεί και ένα από τα σημαντικά έργα του.Έζησε 62 χρόνια. Είχε άδοξο τέλος, αφού πέθανε δηλητηριασμένος από τις αναθυμιάσεις τις σόμπας στην κρεβατοκάμαρά του, παρόλα αυτά η συμβολή του είναι αρκετά σημαντική για να τον μνημονεύει κανείς χρόνια μετά.
Αμελητέα πληροφορία που θα ήθελα να αναφέρω, ανήκει σε αυτούς που είχαν αδυναμία στις γάτες, γεγονός που φαίνεται στο παραμύθι που έχει γράψει με τίτλο "Le paradis des chats".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου