Τικ τακ | Λυδία Ανεστοπούλου

Μου αρέσει από παιδί να κοιμάμαι με τον ήχο του ρολογιού
Με τους δείκτες να χτυπούν πεισματικά πάνω από το κεφάλι μου
Να μου θυμίζουν
όσο τους ακούω
ότι αναπνέω

Κι έτσι καμιά φορά
η τελευταία μου σκέψη
καθώς κλείνω τα μάτια μου
είναι η λαχτάρα
για να τα ανοίξω ξανά

Να 'ξερες μόνο
πώς φοβάμαι
την μέρα που ο ήχος αυτός
θα με τρομάζει
και ίσως πια δεν ησυχά
ζω