Χτίσε το σπίτι σου, στις αδιάφορες απαντήσεις
στους χαμηλούς μισθούς
στον πόνο που νιώθεις στο στομάχι
καθε φορά που τα σκέφτεσαι,
στο τσιγάρο που μοιράστηκες.
στους πολλούς καφέδες.
Χτίσε το σπίτι σου, δίπλα στην ανηφόρα
στην κλήση που δεν πήρες
στα πειράματα που σου κάνουν
στα ταξίδια που σε κούρασαν
στις λανθασμένες αποφάσεις
σ' αυτούς που έφυγαν
στα φυτά που μαράθηκαν.
Χτίσε το σπίτι σου, στο σπίτι του τρελού
στην άγονη χώρα
στ' αφεντικά που πέσανε απ' το θρόνο
στη γρουσουζιά που φέρνει ο σπασμένος καθρέφτης
στο φως που λιγοστεύει κι ανάβουμε τη λάμπα
στα νύχια που 'χουν μέσα τους βρωμιές
στη νύχτα που 'χει μέσα της κραυγές.
Χτίσε το σπίτι σου και πες το ξέρασμα
πες το ιο
πες το απαγορευμένο
πες το κόλαση
πες το νεκροταφείο εραστών
πες το εκτελεστικό απόσπασμα.
Χτίσε ένα σπίτι από ξύλο κι άχυρο.
Ν' αρπάξει γρήγορα, να ξεμπερδεύεις.
Να μη ταλαιπωρείσαι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου