Οι νοσταλγοί της αγάπης | Kots Raven

Απωθημένα 

ξυπνάνε μέσα μας χαμένα 

σενάρια μελλοντικών ονείρων.

Μας οδηγούν

στους δρόμους αυτούς

τους απαράλλαχτους

τους άδειους,

που όταν με το καλό

κάποιος φτάσει στο αδιέξοδο

που τερματίζουν,

ίσως μπορέσει να δει 

τη θέα των χρωματικών ερωτικών ασμάτων.

Ίσως δει την μορφή της 

και νιώσει τον ίδρωτα 

που ξεσπά στης σαρκικές ρωγμές,

καθώς φλογίζονται

όπως φλογίζονται τα καντήλια αρωματικών κεριών

που λιώνουν αργά.

Παραληρούμε

απομονωμένοι στη σκέψη της.

Κοιτάζω πίσω μου 

οι αύρες της χαμένες κάνουν περίπατο

με μεταξωτά γούνινα φορέματα

που τα μπεζ αστέρια τους λάμπουν τόσο.

Έτοιμα να μας περικυκλώσουν.

Ο χρόνος

μας επιτρέπει

να αναμένουμε τρυφερά αγγίγματα της

στο φανταστικά αποξενωμένο κατάλυμα της,

ενώ η βροχή

κοπάζει σαν καλπασμός αλόγων

τραντάζοντας τα κεραμίδια του,

καθώς εντός του

αυτήν 

κριμένη απ 'τον φόβο της 

του μόνιμου αυτού ήχου μοναξιάς,

θα περιμένει στην σάπια

νοτισμένη από την υγρασία

γωνία του

με απλωμένο το τρυφερό της χέρι.

Πιάστην και θα καταλάβεις

Πως  οι κομπάρσοι έρωτες έρχονται

Πως τα μοναχικά βράδια Χάνονται