Κορίτσι που χάθηκε | Μαρία Κάλφα

Στην Φωτεινή

Θα σε βρω κορίτσι που χάθηκες
Με τα χέρια δεμένα πισώπλατα
Και την γλώσσα να γλείφει τα βότσαλα
Άφησες πίσω ένα κομμάτι προσευχής
Που ποδοπατήθηκε
Χαλκομανία στην πέτρινη σκάλα
Αχνάρια από γυμνά πέλματα στο χαλάκι της εξώπορτας
Τα μαλλιά σου κομμένη κοτσίδα
Στο παρτέρι με τα τριαντάφυλλα
Και γύρω γύρω θειάφι…

Ερχόσουν κι έλεγες
Έχω μια χαρά σήμερα..
Ανεξήγητη
Και φωτίζονταν φως ανέσπερο τα σκοτεινά μας δωμάτια.
Και έμεινε μια μόνιμη λύπη από τότε
Εντελώς εξηγημένη..

Γύρνα πίσω
Σου φώναξα
Ξέμεινα εδώ. Με τα μάτια στο χώμα.
Στα μάτια σου αντίκρυζα ουρανό.

Γύρνα πίσω
Προλαβαίνεις τα μπάνια του Σεπτέμβρη
Είναι ζεστό το νερό
Και είναι κρίμα να κρυώνεις μόνη..

Γύρνα πίσω
Κι ας είναι τα μαλλιά σου λασπωμένα
Θα τα ξεπλύνω με θαλασσινό νερό
Ωκεανούς έχω από δαύτο..

Γύρνα πίσω
Χωρίς βασίλισσα
Είπα εγώ ποτέ πως ξέρω σκάκι;

Σαν τα δάκρυα της Δανάης
Έπεσες στα βρεγμένα μου μαλλιά
Και δεν στέγνωσαν ποτέ..

Μάτια μου θα πάψω να κλαίω..
Μ' ακούς;
Mη με έχεις έγνοια..
Κρίμα είναι..