O Δημήτρης Λαμπρόπουλος-βραβευμένος ποιητής του 35ου Πανελλήνιου Λογοτεχνικού διαγωνισμού της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών- είναι ένας underground ποιητής- υμνητής του έρωτα. Με το «διπολικό» του θα έλεγε κανείς πρίσμα – ιδεαλιστικά ρομαντικό και αιχμηρά ρεαλιστικό ,εξυμνεί ίσως το πιο μεγαλειώδες συναίσθημα μέσω των γραπτών του. Στα ποίηματά του είναι διάχυτη η αγάπη για την γυναίκα και τον έρωτα – ενώ διακρίνουμε την αγάπη και για άλλες Τέχνες – κυρίως την ζωγραφική. Το Pause είχε την τιμή να συνομιλήσει μαζί του, ενόψει της κυκλοφορίας του νέου του βιβλίου και της παρουσίασης του που θα διεξαχθεί την 1η Φλεβάρη στην Έταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών.
Αρχικά θα ήθελα να μας συστηθείτε και να μας πείτε λίγα πράγματα για εσάς .
Εργάζομαι στον τομέα του τουρισμού .H επιχειρηματικότητα βέβαια, δεν έχει ιδιαίτερη σχέση με τις τέχνες . Παρ'όλ'αυτά έγραφα πάντα ποίηση και θα ήθελα να συνεχίσω να γράφω, εφόσον έχω έμπνευση.Θα ήθελα επίσης, στο μέλλον να γράψω και κάποια διηγήματα , αν και για να είμαι ειλικρινής, θεωρώ το ποίημα πιο "επιθετικό" πιο άμεσο και πιο διαδραστικό και κατ'επέκταση θεωρώ αυτά τα χαρακτηριστικά πιο κοντινά στον χαρακτήρα μου.
Πότε ανακαλύψατε την κλίση σας και την αγάπη για την γραφή; Τι αποτέλεσε το έναυσμα για να αποτυπωθούν οι λέξεις σας στο χαρτί; Το οικογενειακό σας περιβάλλον έδωσε κάποια κατεύθυνση σε εσάς προκειμένου να υπάρξει η τριβή με τα γράμματα;
Ξεκίνησα να γράφω σχετικά νωρίς, στα δεκαπέντε μου.Είχα καλές επιρροές από την μητέρα μου - η οποία είναι ένας μποέμ τύπος . Διάβαζε πολύ, είχε τσαγανό και αντιμετώπιζε τη ζωή με τσαμπουκά.
Πάντως , τα πεζά αφηγηματικά κείμενα τα θεωρώ λίγο βαρετά. Με συγκινούσαν κυρίως οι ποιητές , που είχαν ένταση και πάθος, εκείνοι που βγάζουν την ψυχή τους στο χαρτί όπως και στην καθημερινότητα τους και με αυτό τον τρόπο αγγίζουν καθε αναγνώστη.
Έχετε καταγωγή από Πελοπόννησο και Μ. Ασία . Πως έχει επηρεάσει η καταγωγή σας τον τρόπο που γράφετε;
Έχω ρίζες από Πελοπόννησο, ωστόσο δεν θεωρώ πως έχουν επηρεάσει την διαμορφωσή μου τόσο πόλυ, όσο το μικρασιατικό στοιχείο - το οποίο έχω κληρονομιά από την μητέρα μου. Θεωρώ πως η ευθύτητα και η καθαρότητα της επικοινωνίας που έχουν οι Μικρασιάτες είναι εμφανείς στην γραφή μου.
Έχετε ξεχωρίσει κάποιους ποιητές ; Θεωρείτε , οτι δίνεται ο απαραίτητος χώρος για νέες πένες;
Οι μεγάλοι Έλληνες ποιητές έχουν ακουστεί πολύ, έχουν διαβαστεί πολύ και έχουν κερδίσει τις εντυπώσεις και πολλές φορές καλύπτουν όλους τους άλλους.Μ'αρέσει να διαβάζω γνωστούς και άγνωστους ποιητές και συγγραφείς. Δεν θα αγοράσω μόνο εκείνους που προωθούνται .Βέβαια, ένα από τα κακώς κείμενα, είναι ότι δεν δίνεται εύκολα βήμα στους νέους δημιουργούς.Για εμένα η έκφραση του καθενός, είναι απολύτως σεβαστή, άσχετα από το πόσο αρέσει ή δεν αρέσει, εάν είναι καινοτόμο ή ξεχωριστό αυτό που κάνει και λέει .Διαφωνώ με την ταμπελοποίηση και πιστεύω ότι εάν οι καλλιτέχνες και οι άνθρωποι πάψουν να κατατάσσονται, τότε και η κοινωνία θα προοδεύει καλύτερα.
Έχετε επιλέξει ένα είδος έκφρασης - την ποίηση - η οποία θεωρείται ίσως κατά την άποψη κάποιων πιο απαιτητική από τον πεζό λόγο. Σας προβλημάτισε εσάς κάτι τέτοιο στην αρχή;
Προσωπικά , δεν με φόβισε γιατί ποτέ δεν αντιμετώπισα την γραφή γενικότερα και την ποίηση ειδικότερα, ως αυτοσκοπό. Δεν έγραφα απλώς για να γράψω, η εξωτερίκευση με αυτό τον τρόπο ήρθε από μόνη της, αυθόρμητα.Αργότερα όμως , είδα και μπορώ να πω σίγουρα, ότι η ποίηση χρειάζεται πρώτα να λογοκρίνεται από τον ίδιο τον ποιητή. Ο ποιητής, πρέπει όσο γίνεται να συνειδητοποιεί το τι επικοινωνεί. Tώρα όσον αφορά, την αυτολογοκρισία , θεωρώ ότι σε μεγάλο βαθμό ισχύει εκείνο που έλεγε και ο Πικάσο για την ζωγραφική ότι για παράδειγμα ένας πίνακας που τελειώνει σήμερα καλό είναι να τον ξαναδείς μετά από καιρό ,που θα έχεις πιο διαφορετική οπτική και διάθεση για να επιβεβαιώσεις την ολοκλήρωσή του - άλλωστε η ζωγραφική σε μεγάλο βαθμό μοιάζει με την ποίηση γιατί έχει την έκρηξη μέσα της.
Πιστεύετε στην έμπνευση ή στην κατάκτηση της ποίησης με σκληρή δουλειά;
Πιστεύω κυρίως στην έμπνευση που ενέχει αυθορμητισμό. Δεν θεωρώ ότι η ποίηση είναι κάτι το οποίο το δουλεύεις και το κατακτάς. Ή το έχεις μέσα σου ή όχι. Η ποίηση πρέπει να διαβάζεται και να ταράζει τον αναγνώστη - όχι απλώς να ενώνουμε μια ιδέα με όμορφες λέξεις.Στην ποιητική σας συλλογή "6 γράμματα" βλέπουμε μία σύγχυση για τον τρόπο που αντιλαμβάνεστε τον έρωτα - άλλοτε ρεαλιστικά και άλλοτε ιδεαλιστικά θα λέγαμε. Θεωρείτε πως ζούμε σε μία εποχή επιθετική προς τους ιδεαλιστές και φιλική προς τους ρεαλιστές, αν λάβουμε υπόψιν μας και το κοινωνικοπολιτικό γίγνεσθαι;
Το σημαντικό είναι να αντιλαμβανόμαστε την πραγματικότητα . Το τι συμβαίνει γύρω μας. Θεωρώ, πως πρέπει να είμαστε ρεαλιστές , εναλλακτικά αν βλέπουμε την πραγματικότητα διαστρεβλωμένη, τότε δεν μπορούμε να πράξουμε ορθά και θα είμαστε καταδικασμένοι. Το σημαντικό είναι να βλέπει κανείς με αντικειμενικότητα τα όσα συμβαίνουν και να κρίνει. Χρειάζεται όμως και να οραματιζόμαστε - να είμαστε και ιδεαλιστές. Γι'αυτό και εγώ προσπαθώ να ακολουθώ τον εαυτό μου και να προσαρμόζομαι αναλόγως στις καταστάσεις.
Γράφετε για τον έρωτα. Πως αλληλοσυπληρώνεται η έννοια του έρωτα με εκείνη του χρόνου;
Ο έρωτας δεν έχει ημερομηνία λήξης. Ο χρόνος δεν μεταλλάσει τον έρωτα σε αγάπη, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι. Η έλξη και το πάθος είναι θέμα που αφορά και τους δύο εραστές και μόνο. Εάν θέλουν να μεταμορφώσουν τον έρωτα σε αγάπη ή μίσος αφορά αυτούς και μόνο και όχι τον χρόνο. Το θέμα για εμένα είναι πόσοι θέλουν να πάρουν το ρίσκο να ερωτευτούν και να διεκδικήσουν αυτό το συναίσθημα για πάντα.
Στην εποχή των social media, της τεχνολογίας, έχει αλλοτριωθεί ο έρωτας;
Μέσα από μία οθόνη μπορείς να επικοινωνήσεις - ίσως να μπορείς και να ερωτευτείς , δεν μπορούμε να βάλουμε φραγμούς στα συναισθήματα, αλλά ο έρωτας δεν είναι όπως λόγου χάρη μπαίνεις σε ένα μαγαζί και διαλέγεις κάτι για να αγοράσεις. Η οθόνη προσφέρει προοπτικές για σεξ, για άλλα πράγματα, όχι για έρωτα. Αν μέσα από την οθόνη βρεις κάποιον και μπορείς να τον ερωτευτείς, τότε πάλι και αυτό είναι αποδεκτό, φτάνει να πάρεις το ρίσκο και να το φέρεις όλο αυτό στην πραγματικότητα. Αν δεν το κάνεις έχεις χάσει. Ο έρωτας είναι η αληθινή έλξη που εξωτερικεύεται αυθόρμητα.
Και αν κάποιος απογοητευτεί στον έρωτα;
Αν πάρεις το ρίσκο και χάσεις, πάλι δεν πειράζει.Αν κάποιος σταματήσει να διεκδικεί τον έρωτα, λόγω της απογοητευσης είναι σαν να σταματήσει να διεκδικεί την ζωή. Σαν να εξορίζει τα συναισθήματά του. Ο άνθρωπος πρέπει να διεκδικεί τα πάντα με ορμή και μέχρι τέλους και με ό,τι κόστος συνεπάγονται οι επιλογές του. Γιατί μέσα από τον έρωτα, κανείς αναπτύσσει τις αισθήσεις του και πτυχές του εαυτού του, που μπορεί να μην είχε ανακαλύψει. Πάντως ,πιστεύω πως οι άνθρωποι επαναλαμβάνονται, για να αλλάξει ένας άνθρωπος, πρέπει να κάνει μικρές αλλαγές - να επεμβαίνει κανείς στον εαυτό του. Πρέπει να τολμάμε την διεκδίκηση και την αλλαγή - όχι να μας επιβάλλεται η αλλαγή. Αντίστοιχα και στον έρωτα , αν δεν τολμάς δεν δοκιμάζεις, κάθε φορά με διαφορετικούς τρόπους δεν θα αποκομίσεις κάτι από αυτό, σαν εμπειρία και θα έχεις συνεχώς το ίδιο αποτέλεσμα.. Να υπογραμμίσω, ότι μιας και μιλάμε για αλλαγή, πως ό,τι και αν ανακαλύπτει κανείς στους συντρόφους του σίγουρα δεν μπορεί να το αλλάξει, αλλά ίσως μπορεί να το διαμορφώσει. Όπως και να έχει, μέσα από τα όσα ζούμε σε ερωτικό επίπεδο μαθαίνουμε και επίσης αλλάζουμε. Όταν αλληλεπιδρούμε με έναν άνθρωπο αλλάζει και ο χαρακτήρας μας.
Στην ποίηση σας είναι διάχυτη η αντίληψη ότι όσο εύκολα μας εξυψώνει εξίσου εύκολα μας φτάνει στο ναδίρ.
Αυτή η άποψη ισχύει γιατί τα συναισθήματα δεν είναι μονοσήμαντα. Υπάρχουν, εξωτερικοί παράγοντες , υπάρχουν οι αντιθέσεις, εννοώ ότι με λίγα λόγια πρέπει να βιώνουμε και τις άσχημες στιγμές και τις όμορφες χωρίς να μιζεριάζουμε για όσα μας συμβαίνουν, γιατί όλα είναι κομμάτι μας.Ο έρωτας είναι σαν την φύση μας , περιέχει ζωή και θάνατο.
Σε μια εποχή που εκλείπει ο ρομαντισμός , μπορούμε να μιλάμε για απόλυτο έρωτα;
Σαφώς και μπορούμε να μιλάμε για απόλυτο έρωτα . Ο έρωτας είναι σαν την πείνα, βρίσκεται μέσα μας. Αν δεν φάς μια μέρα τρελαίνεσαι. Για να υπάρξει ο έρωτας ,που είναι ένα ιδεαλιστικό συναίσθημα πρέπει να είσαι ερωτευμένος με την γυναίκα σου, την συντροφό σου συνεχώς, να νιώθεις μονίμως έλξη για εκείνη. Δεν πιστεύω στην αγάπη ως ερωτικό συναίσθημα. Η αγάπη είναι να θες να φροντίζεις κάποιον- τους φίλους σου ας πούμε- να τον νοιάζεσαι, αλλά δεν εμπεριέχει απαραίτητα την έλξη. Επιπλέον, ο έρωτας μπορεί να γεννηθεί και σε δεύτερο πρόσωπο, δεν είναι μονοσήμαντος. Για παράδειγμα , γιατί να μην μπορώ να ερωτευτώ δύο ανθρώπους ταυτόχρονα εφόσον ο χαρακτήρας μου κάνει διαρκώς πρόοδο και αλλάζει; Άλλωστε πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι σε όλες τις σχέσεις μας αναζητούμε κυρίως το είδωλό μας.
Θα έχετε ακούσει για την θεωρία του Freud που αφορά το οιδιπόδειο σύμπλεγμα και το σύνδρομο της Ηλέκτρας. Πιστεύετε, ότι οι άντρες ψάχνουν χαρακτηριστικά της μητέρας τους και οι γυναίκες στοιχεία του πατέρα τους στους ερωτικούς τους συντρόφους;
Η αλήθεια είναι ότι όσο πιο έντονη είναι η προσωπικότητα και η επιρροή του γονιού πάνω στο παιδί, εκείνο ψάχνει συντρόφους με τα χαρακτηριστικά των γονιών του. Θεωρώ ότι είναι σημαντικότερο να το βοηθήσουν να βρει τον εαυτό του και όχι να το πατρωνάρουν, προκειμένου να μπορεί να είναι και πιο αυθόρμητο στις σχέσεις του, χωρίς να έχει στο νου του στερεότυπα και προκατειλλημένες ιδέες , όπως για παράδειγμα ότι ο σύντροφος πρέπει να έχει κάποια πολύ συγκεκριμένα χαρακτηριστικά.
Μιας και μας αναφέρατε προηγουμένως, την αγάπη και τους φίλους. Τι θέση έχει η φιλία στην ζωή σας;
Oι φίλοι είναι σημαντικοί για εμένα. Δεν ασπάζομαι ούτε απόψεις όπως "λίγοι και καλοί" ούτε και επιθυμώ να περιτρυγιρίζομαι από τον οποιονδήποτε. Παρ΄ολ'αυτά, προσπαθώ να κάνω φίλους συνέχεια με τους οποίους να μπορώ να επικοινωνήσω και να έχουμε κοινά ενδιαφέροντα. Η ζωή είναι άνοστη και βαρετή εάν δεν έχεις αληθινούς ανθρώπους γύρω σου να την μοιράζεσαι.
Έρωτας και λογική μπορούν να συμβαδίσουν;
Η λογική έχει λόγο να υπάρχει σε άλλους τομείς της ζωής μας , όχι στον έρωτα γιατί ο έρωτας δεν είναι ένα συναίσθημα συμβατικό, αλλά κάτι που αφήνεις να σε παρασύρει, κάτι που έχει μαγεία και μεταφυσικότητα. Αν εκλογικεύσεις τον έρωτα, κάνεις όσα κάνει ο περισσότερος κόσμος, βρίσκεις εναν άνθρωπο τον παντρεύεσαι και κάνεις οικογένεια , χωρίς βέβαια αυτή η σειρά γεγονότων να αποκλείει τον έρωτα.
Έχετε συγκεκριμένες επιρροές στην ποίηση σας;
Δεν μπορώ να μιλήσω για συγκεκριμένες επιρροές. Θεωρώ την ποίηση μου κατ'εξοχήν βιωματική , θα γράψω για τους έρωτές μου, για τους έρωτες των φίλων μου , για όσα ζω, βλέπω και αντιλαμβάνομαι.Τα συναισθήματα, τα βλέμματα , οι λεπτομέρειες. Αυτά θα με ωθήσουν να γράψω. Και θα γράψω με το δικό μου τρόπο. Το συναίσθημα δεν μπορείς να το μιμηθείς και να το αποδώσεις αν δεν το έχεις βιώσει. Θα σου πω χαρακτηριστικά ότι πριν λίγο καιρό, βρέθηκα σε μία παρουσίαση βιβλίου με τον Τίτο Πατρίκιο και είπε ακριβώς αυτό - ότι αν δεν ζήσεις δεν μπορείς και να γράψεις. Επομένως , πρέπει να κυνηγάμε την ζωή και την εμπειρία που έλκει τον καθένα και αν νιώθει ότι θέλει το εξωτερικεύσει με κάποια μορφή τέχνης να το κάνει.
Στην ποίηση σας βλέπουμε έντονα και την έννοια του ταξιδιού, τόσο μεταφορικά όσο και κυριολεκτικά. Εσείς συμπορεύεστε με τον Καβάφη στην ιδέα περί ταξιδίου και Ιθάκης;
Μου αρέσει να ταξιδεύω και έχω ταξιδέψει πάρα πολύ. Κάθε φορά, ανακαλύπτω εξαρχής νέα πράγματα , αναζητώ την περιπέτεια , την γνώση και την ψυχική ανάταση μέσα από τα ταξίδια μου. Πιστεύω ότι είναι απαραίτητο συστατικό για να βελτιώσει την αντίληψη των ανθρώπων για την καθημερινότητα και για τον κόσμο με την κυριολεκτική αλλά και με την καβαφική του έννοια..
Φτάνοντας, σιγά σιγά προς το τέλος , θα ήθελα να σας ζητήσω να δώσετε μία συμβουλή σε νέους ποιητές .
Την ζωή θα πρέπει πρώτα να την ζούμε και μετά να την καταγράφουμε. Να εκφραζόμαστε με κάθε μέσο, συναισθηματικό και εγκεφαλικό, δίνοντας προτεραιότητα στο κυρίαρχο συναίσθημα , που είναι ο έρωτας. Την πορεία μας θα πρέπει να την ορίζει η ανθρώπινη φυσιολογικότητα και κατόπιν, να αποτυπώνουμε όσα βιώνουμε με ένταση και σε οποιοδήποτε μέσο.
Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για αυτή την πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση και ολοκληρώνοντας , να σας ζητήσω να μας αποκαλύψετε τα άμεσα μελλοντικά σχέδια σας.
Παρουσιάζουμε , 1η Φλεβάρη στην Έταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών δύο βιβλία μου την ποιητική συλλογή " 6 γράμματα" που έχει εκδοθεί εδώ και αρκετό καιρό και τη νέα μου ποιητική συλλογή με τίτλο "Οι εραστές σας δεν σας ανήκουν"ενώ συγχρόνως δουλεύουμε με την συνεργάτη μου Γεωργία Σουβατζή άλλα δύο βιβλία, ολοκληρωμένες δουλειές , οι οποίες ωστόσο έχουν αργήσει να βγούν από το συρτάρι λόγω υποχρεώσεων.
** Η παρουσίαση των ποιητικών συλλογών του Δημήτρη Λαμπρόπουλου θα διεξαχθεί την Τετάρτη 1η Φεβρουαρίου στις 19:00 στην αίθουσα Μιχαήλας Αβέρωφ της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών - Γενναδίου 8 και Ακαδημίας, Αθήνα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου