Υπερασπίζοντας τους Κανίβαλους | Όμικρον Μι

Ας μην κατηγορούμε

τους κανίβαλους

Κι αυτοί στη ζούγκλα

ζούνε

Όπως τα λιοντάρια

που χάθηκαν

Οι ελέφαντες

που έγιναν

κοσμήματα

Οι τίγρεις

που κατέληξαν γουναρικά

Τουλάχιστον

οι κανίβαλοι

δεν είναι σαν εσάς

Είναι πιο τίμιοι

Ναι κυρίες μου

και κύριοι

Αλληλοτρωγόμαστε

Ενώ στη δική σας την ζούγκλα,

την κοινωνία,

τι ευδοκιμεί μέσα εκεί;

Μόνο υποκριτές

Όπως ο Κωστάκης,

που δεν έβλεπε

όταν ο πατερούλης

ξυλοφόρτωνε νυχθημερόν

τη δόλια τη μαμά του

Ή πάλι,

όπως η κυρία Κούλα

που δεν άκουγε τα κλάματα

τις κοπελίτσας απ' τον τρίτο

Ή ακόμα

όπως ο Δημητράκης

που ποτέ δε μίλησε

όταν τα αλανάκια

τραμπούκιζαν τον Αλί

στο δημοκρατικό σχολείο

Όλα αυτά είναι ανεπίσημα, βέβαια

Αόρατα

Άγνωστα

μέχρι οι εθισμένοι καταναλωτές

να τα δουν στο δελτίο των 8

Για παράδειγμα, σήμερα

είπαν για έναν

καθώς πρέπει κύριο, τον Θ.

Με ιδιόκτητο οροφοδιαμέρισμα

ευυπόληπτο πολίτη

νοικοκυραίο

δακτυλοδεικτούμενο και μετρημένο,

που βίαζε λέει

την δεκατετράχρονη

από το ημιυπόγειο

Και τώρα όλοι είναι έτοιμοι

να ξεδιπλώσουν

το υποκριτικό τους ταλέντο

στον μεγάλο αυτό θίασο

ή τσίρκο [αν προτιμάτε]

Ξαφνικά ο ουρανός

συννέφιασε

μου μυρίζει καταιγίδα

Πάρε ρε συ

τα μαξιλάρια έξω,

να βγάλουμε

και τίποτα στρώματα

Θα αρχίσουν πάλι

να πέφτουν

από τα σύννεφα

εκείνες οι γνωστές

μαϊμούδες

που δεν ακούν

δεν βλέπουν

δεν μιλούν

Τρακόσια χρόνια καπιταλισμός

και ακόμα

δεν έχουν καταλάβει τίποτα

Ρε, ακούτε ρε;

Πήραμε προαγωγή,

εξελιχθήκαμε,

γινήκαμε λέει

Homo Sapiens

Αυτά που ξέρατε στη ζούγκλα,

να τα ξεχάσατε

Τώρα ζούμε σε άλλη  ζούγκλα,

μπολιτισμένη

Έχουμε και εκείνο

το ευγενές αίσθημα

περί κοινού δικαίου,

που το θυμόμαστε όμως

μονάχα σαν θίγονται

τα δικά μας συμφέροντα

Όσο να πεις για ηθική,

κοίτα στα τετράποδα

Οι μόνες τίμιες φάτσες

σε τούτα τα μέρη

είναι τα σκυλιά και τα γατιά

Ανπεις  για τους ανθρώπους,

τα εξε-ληγμένα αυτά πιθήκια,

τώρα έχουν κοινωνικούς ρόλους

πολλές ταυτότητες

και ταξική συνείδηση

Έχουνε βρει έναν

μπούσουλα

και μπήκαν σε μια σειρά

με αριθμούς ταξινόμησης

όπως οι έγκλειστοι

και τα άγρια θηρία

στα κελιά

της δημοκρατίας

Μα ρε κουφάλες

παραδεχθείτε το,

[ποιος λίγο, ποιος πολύ]

όλοι κρυφογουστάρουμε

τούτη τη φυλακή

που χτίσαμε μονάχοι

Η αλήθεια είναι πικρή

η πραγματικότητα σκληρή

κι άλλα τέτοια κλισέ

Και καθώς έμαθα

δεν πρόκειται να φανούν

κι οι βάρβαροι

Μόνη ελπίδα εξέλιξης λοιπόν

είναι οι κανίβαλοι

Μόνο που δεν ξέρω

ακόμα

ποιος θα φάει ποιον