“Ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός” και εσύ, με μια ψυχή κατακρεουργημένη από "των ανθρώπων τα σφάλματα" ευελπιστείς το διάβα του να είναι η πανάκεια των πληγών σου. Κλείνεσαι στον εαυτό σου, τρως τα λυσσακά σου, πρωταγωνιστείς στο πλασματικό δράμα που ο ίδιος εκτρέφεις. Ναι! Σου αρέσουν τα δράματα...
Εντείνεις τη στενοχώρια σου με τραγούδια που σε στοιχειώνουν , ποτίζεις τις ξεραμένες αναμνήσεις σου με νέες σκέψεις για ένα μελλοντικό "και ζήσαμε εμείς καλά", προσπαθείς να εκλογικεύσεις συμπεριφορές παρανοϊκές και αδικαιολόγητες . Και όταν πλέον πιάνεις πάτο, όταν εξευτελίζεις κάθε αξιοπρέπεια του συντετριμμένου εγώ σου, ο ψίθυρος "ο χρόνος όλα τα διορθώνει " ηχεί λυτρωτικός.
Άδικα γελιέσαι , ο χρόνος δεν διορθώνει τίποτα, βάλτο καλά στο μυαλό σου! Αυτό το υποστηρίζουν δειλοί και αιθεροβάμονες που παραμέλησαν τις ψυχές τους αναμένοντας μια επουράνια ίαση.
Από τη μια , οι πεσιμιστές και οι φυγόπονοι. Από την άλλη ,εκείνοι που είναι έτοιμοι να εκτεθούν εκ νέου στο φόβο της απόρριψης , στην αγωνιά της αποτυχίας. Εκείνοι που κολυμπούν με πάθος σε άγνωστους ωκεανούς εξερεύνησης που περιπλανιούνται με τη σκέψη τους στα πέρατα του κόσμου .Εκείνοι που απολαμβάνουν την απλότητα ενός ηλιοβασιλέματος,που εκτιμούν την "καλημέρα " του συνανθρώπου τους. Εκείνοι που δεν μεμψιμοιρούν ούτε για ό,τι έδωσαν ούτε για ό,τι πήραν . Εκείνοι οι εκείνοι,λίγοι και εκλεκτοί,χαμογελούν λαβωμένοι και επουλώνουν μόνοι τις πληγές τους. Ρουφούν μέχρι και τη τελευταία σταγόνα ζωής,παραμελούν το χθες,αδιαφορούν για το αύριο και φλερτάρουν με το τώρα.Και στο "τώρα" τους, καλωσορίζουν νέους ανθρώπους,νέες εμπειρίες,νέες γνωριμίες.
Αποδεσμεύονται από το "δράμα" τους,ξέρουν πως η ζωή είναι μικρή για λύπες και χωρά όσο το δυνατό περισσότερες χαρές. Δεν παραμένουν προσκολλημένοι σε ένα άτσαλο -και πολλές φορές -άδικο τέλος,αλλά επαναπροσδιορίζουν με όλο τους το είναι μια νέα αρχή! Στέκονται ενώπιον σου με ανοιχτά χαρτιά,σου χαρίζουν το καλύτερο τους εαυτό παρόλο που τα ψυχικά τους αποθέματα έχουν στερέψει. Δεν φοβούνται να ζυγίσουν τα θέλω τους και να πουν φεύγω.Δεν αναμοχλεύουν λησμονησμένες καταστάσεις,ούτε πιστεύουν πως ο καιρός όλα τα γιατρεύει.Οι ίδιοι ορίζουν τις ζωές τους με τρόπο αποφασιστικό και αξιοζήλευτο...
Λατρεμένοι εκείνοι οι εκείνοι!...Εκείνοι νικούν το χρόνο,όχι ο χρόνος εκείνους...
Aνάμεσα στους ''εκείνους'' και εσύ. Εσύ πως αντιδράς; Θα παραμείνεις εγκλωβισμένος σε ένα χθες της φαντασίας σου; Θα αφήσεις τη ζωή σου να περνάει και θα χαζεύεις σαν κομπάρσος;
Αναρωτιέσαι αν ο χρόνος θα επουλώσει τις πληγές σου,τι να σου πω...δεν είμαι μάντης. Άνθρωπος είμαι και σε ανθρώπους πιστεύω...όχι σε χρονόμετρα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου