Ερωτοχρονισμός | Τσαμπίκα Βασιλειάδη

Το σεξ ίσως
καθόλου δεν ταιριάζει με τη νύχτα.
Ανακατεύεται με αλκοόλ
περίεργες αναθυμιάσεις
εξαντλημένα σώματα
-δαρμένα απ’ την σκληρότητα μιας μέρας-
χάνει την βαθιά του αίσθηση
και παραίσθηση.
Η νύχτα είναι στημένη με φωτάκια αισθησιακά
και μας ξεγέλασε.
Είθε οι μέρες μας να είναι γεμάτες έρωτα
υγρά φιλιά
κοφτερές ματιές
σώματα παλλόμενα,
νικημένα το ένα από το άλλο
που σηκώνουν στο τέλος λευκή σημαία.
Και οι νύχτες μας ανακατεμένες
με ανυπόφορα γέλια
άνθρωποι γύρω μας να τραγουδούν
και να χορεύουν διαολεμένα -νύχτες Διονύσου-
με αγκαλιές τόσο σφιχτές
που μας πεθαίνουν και μας βάζουν για ύπνο.
Οι μέρες μας κι οι νύχτες
δεν ανήκουν παρά μόνο στον ήλιο,
ξεγελάστηκα και πάλι από ένα φωτάκι.
Το σεξ τελικά
δεν ταιριάζει σε καλούπια
δεν μπορεί να περιγραφεί πατώντας στην ευθεία του χωροχρόνου,
ζούμε για κάποιες στιγμές παράλληλα μ’ αυτόν.