Κοφτερά, μουντά, μαχαίρια | Δημήτρης Ανδρεουσόπουλος

 Απομεσήμερο, χειμώνας. Ώρα, 4¨38.

Ονειροπολείς μια παραλία ουτοπίας,

προσπαθώντας να τραβήξεις την προσοχή

της αιχμηρότατης ομορφιάς των συναισθημάτων.

Όχι αυτών των ξεκάθαρων όμως,

της χαράς ή λύπης ή πόνου ή ηδονής.

Μα εκείνων που περιέχουν

όλα αυτά σε BDSM αναλογίες.

Συλλογισμοί ορμώμενοι εμπειριών.

 Εικόνες που αποκτούν υπόσταση με την εξάτμιση τους,

 υποδηλώνοντας την ύπαρξη τους με την απουσία τους.

Μήπως λοιπόν, δεν έφυγες ποτέ;

Και γιατί, σε μια κλισέ κατάληξη,

Η αγάπη να είναι πιο σκληρή από τον θάνατο;