Κοιμάμαι
Με αγαπάω πολύ
Ονειρεύομαι,
Ήχος εκκωφαντικός
Κάμνω έτσι
Τον σταυρώνουν
όχι άνθρωποι
συναισθήματα μίσους
φθόνου και αλαζονείας
τα καρφιά μαύρα
σκίζουν τη σάρκα του
την υλική....
το άυλο πνεύμα του
invurnerable
γιατί το σκοτάδι ξεγελάστηκε
εξαγόρασε λίγη σάρκα
μαρτυρώντας την αγάπη
Ξύπνησα
Σε αγαπάω πιο πολύ
Εσύ;
Καλά Χριστούγεννα....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου