Όσοι αγρυπνούμε για ένα καλωσήρθες στο ξημέρωμα, είμαστε πλάσματα φωτοτροπικά. Ξέρουμε να φωτοσυνθέτουμε και την ελάχιστη απατηλότητα των φαινομένων στην ονειροθήκη της νύχτας, με όλα τα κεριά που κοσμούν τη διώρυγα της σιωπής. Ξέρουμε οτι τα καθησυχασμένα θηρία, σαν κι εμάς χρωστούν τη γαλήνη τους στη λάμψη μιας αψίδας στιγμών που στυλώνει με το ράμφος του το νυχτοπούλι. Είμαστε συνδαιτυμόνες που αγαλλιάζουν στην ψυχοπομπή μιας υπναγωγίας με την οποία σκεπάζεται δίχως χρόνο, η ημερήσια έπαρση. Γι' αυτό δε φοράμε ρολόγια ποτέ. Μας αρέσει να προμηνύουμε τον στόμφο μιας δυσθεώρητης αντίφασης υποσχέσεων, ξεφυλλίζοντας τα λαχεία της ύπαρξης χωρίς σελιδοδείκτη, με κάθε φορά μια άνω τελεία στο περιθώριο της μέρας που συναθροίζει τους αιώνες. Για μας, σε κάθε πρωινό ιδρύεται ο παιδότοπος μιας τόσο σπαταλημένης ακεραιότητας, που δεν παύει να εκπλήσσει άφθονα το χασομέρι του αριστουργηματουργού. Απολαμβάνουμε με σύνεση και γέλιο την τρωτή πολεοδομία της φιλοδοξίας, μένοντας πιστοί στο ανοικοδόμητο γρασίδι. Γηγενείς αριστοκράτες της αφέλειας, ολόγυμνοι βασιλείς στη διαδοχή ενός θρόνου χωρίς τρούλο που μας επιτρέπει να διαφεντεύουμε απ' τα υψίπεδα της ανέστιας ψυχής. Και μην αμφιβάλλετε γι' αυτό...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου