Σε περίμενα...
Αλλά εσύ δεν ήρθες.
Άφησες όμως στο κρεβάτι μου κατά καιρούς πολλά πτώματα
μα δε με βλέπουν
δεν μπορούν να με δουν
τους έχεις βγάλει τα μάτια από τότε που ήταν παιδιά,
κατασπαράζονται γιατί κανείς δεν έμαθε να νιώθει τον άλλον.
όλο το βράδυ ακούω το θρήνο τους,ουρλιάζουν,κλαίνε, πενθούν, σκίζουν τα σεντόνια.
Σε βρίζουν,
σε χτυπούν,
σε φτύνουν,
σε πατάνε.
Μπαίνει ο ένας μέσα στον άλλον και δεν νιώθουν τίποτα.
Χάνονται ακρωτηριασμένοι.
Σε φοβούνται,
σε χλευάζουν,
σε μισούν ,
Σε περίμενα...
Μα εσύ ποτέ δεν ήρθες.
 |
| Artwork:Marc Chagall |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου