Ανένοχα βραδυνά τα"ξύδια" | Νίο

Ανένοχα βραδινά τα(ξύδια). Βράδυ στο μπαρ.
Είναι που με κυριεύουν τα πάθη μου το βράδυ και οι άγνωστοι γίνονται οικείοι.
Το βράδυ μας πάει. Το αλκοόλ μας πάει και κάπου εκεί τα βλέφαρα πέφτουν. Πέφτουν, σηκώνονται μέχρι που οι αισθήσεις χάνονται.
Ανοίγεις τα μάτια και είσαι ένα κλικ από τα βυζιά της. Δεν θυμάσαι πως την λένε, δεν έχει σημασία.
-Σόρυ, της λες.
-Χαλάρωσε.
-Τι ώρα είναι;
-6.00 πμ
-Ένα τελευταίο τσιγάρο;
-Πριν ή μετά;
Ένα χάδι σε ξυπνά. Η άγνωστη πλάι σου, σε κοιτάζει και σου χαμογελάει. Σηκώνεσαι. Της χαμογελάς. "Καλημέρα", τη χαιρετάς ανένοχα και οι καλημέρες σας χωρίζονται. Χάνονται στο φως της μέρας.
Καλημέρα καινούρια ζάλη.