Πρωινό Δευτέρας | Όμικρον Μι

Τα γκρίζα πρωινά

Δευτέρας

με βροχή

με υγρασία στα τζάμια

με ζεστό καφέ

και κανένα βιβλίο

Πλήξη

Νιώθω τόση πλήξη

Μου έρχεται να πέσω

στο κρεβάτι μου

να κοιμηθώ αιώνια

Σαν την ωραία κοιμωμένη

Εντάξει

ωραίος δεν είμαι,

αλλά τι διάολο;

Όλοι έχουν δικαίωμα

για έναν υπνάκο

Αν τώρα παρ' ελπίδα

δεν ξυπνούσα και ποτέ

-γιατί είπαμε

ωραίο δε με λες,

και η δημοκρατία

έχει μπαστακωθεί παντού

Άντε τώρα να βρεθεί πριγκίπισσα

να με φιλήσει...

Ούτε παπουτσωμένος γάτος-

Αν λοιπόν συνέβαινε

να μην ξυπνούσα

ποτέ ξανά

τότε τουλάχιστον

θα ξεφορτωνόμουνα

τούτη την πλήξη

Έπειτα αυτός ο ύπνος

τι διαφορά θα είχε

από τον θάνατο;