Στο τέλος θα μείνει ένα Συγγνώμη, Σ' ευχαριστώ, Σ' αγαπώ! | Ελπίδα Δημοπούλου

 Και τελικά τι μένει από την σχέση; Ένα ευχαριστώ, συγγνώμη και σ' αγαπώ!

  Αυτό λέμε και φεύγουμε..

  Και γιατί πάντα αυτό το κλισέ; Γιατί πάντα πρέπει κάτι να λέμε όταν φεύγουμε; Είναι το "πρέπει" που μας κάνει να πούμε κάτι για επίλογο ή η ανάγκη να πούμε κάτι "τρυφερό" για να είναι πιο γλυκό το αντίο; Και πως γίνεται ένα αντίο να γίνει γλυκό, τρυφερό;

  Ποιός μας είπε ότι αν πεις κάτι τρυφερό απαλύνει τον πόνο; Και πότε είναι η κατάλληλη στιγμή να το πεις, πριν πεις το αντίο ή αφού το πεις; Και ξαφνικά ξεπηδάει από την μνήμη μου η στιγμή μου η καλύτερη μου φίλη μόλις έχει χωρίσει και μου κάνει την πιο ψαρωτική ερώτηση

- "Πότε του λέω, καλά να περνάς;"

    Της χαμογελώ και της απαντώ εντελώς αυθόρμητα..

-"Ποτέ! Δεν χρειάζεται να το πεις. Πλέον δεν σε νοιάζει αν περνάει καλά από την στιγμή που διάλεξε να είναι μακριά σου!" (και μεταξύ μας, κανένας από τους πρώην δεν θέλουμε να περνάνε καλά)!

  Μήπως τελικά αυτό που χρειάζεται σ' ένα χωρισμό είναι απλά σιωπή; Έχεις φτάσει στην έσχατη λύση.. Μόλις έχει εφαρμοστεί η τελική λύση! Ζεις το ολοκαύτωμα.. Δεν χρειάζεται να πεις ή να κάνεις κάτι.. Άλλωστε τόσο καιρό προσπαθούσες.. Να πεις, να δείξεις συναισθήματα. Να παλέψεις μέχρι τέλους για να μην χαλάσει αυτό που με κόπο χτίσατε!

   Άλλωστε αυτοί που( ακόμα και) στο χωρισμό φεύγουν με το κεφάλι ψηλά, είναι όσοι το πάλεψαν μέχρι το τέλος! Ακριβώς για αυτό το λόγο στο αντίο δεν χρειάζεται να μιλήσεις! Ούτε να ευχηθείς, να ζητήσεις συγγνώμη , να πεις ευχαριστώ.. Αν τα άξιζε η σχέση όλα αυτά σίγουρα θα τα έχεις πει σ' όλη την πορεία της.

  Άλλα και πάλι ακόμα και αν η σιωπή νικήσει της λέξεις.. Πάντα στην καρδιά σου ξέρεις ότι στο τέλος θα μείνει ένα Συγγνώμη, Σ' ευχαριστώ, Σ' αγαπώ!