Mόνο που βρεθήκαμε | Ραφαέλλα Μανέλη

Πως φάνηκε πως ό,τι έχουμε θα το ‘χαμε πάντα.

Σε κάθε εποχή.

Σε κάθε παρελθόν.

Μόνο που βρεθήκαμε.

Εμείς.

Πόσο θα αγαπιόμασταν σε κάθε χώρα!

Τώρα που φέρω γύρω μου την καταστροφή.

Πόσο σ’ αγγίζω τώρα.

Κι αν δεν ήθελα τίποτα.

Σύμμαχο σ΄ έναν ατέρμονο ανέλπιδο αγώνα, θα σ’ ήθελα.