Φορώ ένα στέμμα από αγκάθια
και οι άνθρωποι κοιτούν
μιλώντας στα σιγά, τα πιο σπουδαία
φωνάζοντας "Ανάθεμα" ή "Αίσχος"
όταν λάχει
κι αδικηθούν κατάφορα από έναν όμοιό τους.
Ήρθε μια πρόσκληση σήμερα από δύο χείλη,
για μια βραδιά κάτω απ'τον κόσμο που γνωρίζω,
να'χω κι ομπρέλα -να μη βυθιστώ στ' ονείρων
την άξεστη βροχή.
Κι όμως, η πρόσκληση δεν αφορά εμένα
μα όποια εντύπωση οι άλλοι μου προσδίδουν
και είναι άδικο να περπατάς στο πλάι
ανθρώπων που δε δέχτηκαν ποτέ να σε γνωρίσουν.
και οι άνθρωποι κοιτούν
μιλώντας στα σιγά, τα πιο σπουδαία
φωνάζοντας "Ανάθεμα" ή "Αίσχος"
όταν λάχει
κι αδικηθούν κατάφορα από έναν όμοιό τους.
Ήρθε μια πρόσκληση σήμερα από δύο χείλη,
για μια βραδιά κάτω απ'τον κόσμο που γνωρίζω,
να'χω κι ομπρέλα -να μη βυθιστώ στ' ονείρων
την άξεστη βροχή.
Κι όμως, η πρόσκληση δεν αφορά εμένα
μα όποια εντύπωση οι άλλοι μου προσδίδουν
και είναι άδικο να περπατάς στο πλάι
ανθρώπων που δε δέχτηκαν ποτέ να σε γνωρίσουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου