Κλειδώνω στα αρχέγονα σεντούκια
της ιστορίας
κάθε μικρό σου χαμόγελο
μέσα στην νύχτα,
ένα σου χάδι.
Τα κρατώ φυλαγμένα, σφραγισμένα
και στη σιωπή
της μοναξιάς, την απροσμέτρητη
μοιάζουν με μουσική
ή ένα πάθος, ίδιο πληγή.
Σε αγαπώ,
τόσο πολύ που η συντροφιά μας
γιατρεύει τα μελλούμενα-
απ' τη στοργή
ενός άθελου φιλιού
στην μέση της νύχτας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου